Nu de laatste dagen van het filmfestival ingezet zijn, begin ik het steeds moeilijker te krijgen de urge te onderdrukken nog eens een goed boek ter hand te nemen. Niet dat ik helemaal niets heb gelezen, maar mijn lectuur beperkte zich de laatste tien dagen veeleer tot pure non fictie (en daar ben ik geen fan van).
Wat voor mij van tel is, is het verhaal, en eigenlijk mag dat dan best non fictie zijn, zolang het maar op een goede manier wordt gebracht. Originaliteit is overigens niet het belangrijkste kenmerk van een goede plot, maar wending wél. Tenslotte gaat alles toch maar altijd weer over liefde: miskende liefde, ontroerende liefde, broederliefde, zusterliefde, ouderliefde, harde liefde, wraak (ook dat is liefde), seks, bedrog, macht; het is allemaal terug te brengen tot liefde. De plot varieert, maar uiteindelijk draait het allemaal om ons en de andere. Overigens l’enfer, c’est les autres, zal ik Sartre maar gelijkgeven.
De goede scenario’s waren dun gezaaid, dit jaar. Van de pakweg 40 films die ik zal gezien hebben, zullen er hooguit vijf (5 !) zijn waarover ik me volgend jaar nog zal over verheugen, ze dit jaar te hebben gezien. Dan is er nog een (groot) aantal dat wel goede ideëen bevatte maar waarvan de uitwerking te wensen liet, en dan waren er helaas nog een paar ondingen die nog de pellicule niet waard zijn waarop ze zijn gefilmd. Maar goed, voor de slotbespreking moet u nog even wachten.