Dit deeltje had ik eigenlijk het liefste zoveel mogelijk doodgezwegen. Het niveau van de meeste van die kortfilms is zo bedroevend laag, dat ik me afvroeg waarom de mensen in de zaal soms nog wilden applaudiseren.
Werden vandaag getoond:
“1 clé pour 2” van Delphine Noels; “Alice ou la vie en noir et blanc” van Sophie Schoukens; “Another Day” van Ingrid Coppé; “Het Bed” van Luc Degryse; “Dag Opa” van Jeroen Dumoulein; “Gender” van Daniël Lambrechts; “Los Hervideros” van Jan de Coster; “Meander” van Joke Liberge; “Sed Leks” van Siga Van De Velde en “Slow Motion” van Pascal Adant.
Van de meeste films kan ik me zelfs geen flard meer voor de geest halen, en van zaken zoals Slow Motion vraag ik me af wat de bedoeling was. Slow Motion is een animatiefilm, over slakken, waarin verschrikkelijk weinig originaliteit aan boord wordt gelegd. Slakken zijn traag, tsja, maar de grappen daarrond dateren reeds van ver voor eeuwwisseling (en u vraagt mij beter niet welke eeuw).
Goed was dan weer wél 1 clé pour 2 (Delphine Noels), over een ruziënd koppel, waarbij we in een kort tijdsbestek getuige zijn van een voortdurende machtswissel tussen man en vrouw. En ook Dag Opa (Jeroen Dumoulein) zat heel mooi in elkaar.
De revelatie was evenwel Sophie Schoukens met Alice ou la vie en noir et blanc: een zeer goed gemaakte film over een meisje dat aan anorexie lijdt, en de manier waarop daar door haar omgeving –voornamelijk haar ouders– (niet) wordt op gereageerd.
Niet allemáal slecht dus, en ik ben dan toch ook nog benieuwd naar ACE Competitie voor Vlaamse Studentenfilms, volgende week.