zwoel

Muggy, dat is volgens mijn sympathieke native English collega het goede woord voor het weertype vandaag.

Zwoel, doef, of een van regen zwangere lucht, durven wij wel eens te zeggen. Maar aan zijn blik te zien had ik mij even goed in een Chinees dialect kunnen uitdrukken.

“J’en ai marre” of “neuken in de keuken” is zonder onderscheid zijn repliek in onze landstalen. Freudiaans, die eerste zinnetjes in een vreemde taal (“vorrei fare l’amore con te” en “vil du bolle med mig” heb ik aan een ondertussen ver Europees verleden overgehouden).

Overigens volgt hij, voor het eerst in de vier jaar dat hij in ons land vertoeft, taallessen. Frans natuurlijk, want hij woont tenslotte in het Brusselse. Al kan onze –minstens even sympathieke– Franstalige én vrouwelijke collega die keuze best hebben beïnvloed. Zij leert overigens Nederlands, waardoor ik nu ongewild in een taalkundige driehoeksverhouding ben terecht gekomen.