(Waarom gebruik ik toch zo vaak Engelse titels?)
Mechanical robustness, manufacturability, and durability. Many years ago, in the salad days, when cameras were sold in camera stores and camera manufacturers had reps and all was right with the world, a friend of mine attended a demonstration by a Leica rep. According to my friend, this man gave a short talk on mechanical robustness, during which he took a short section of barbed wire and rubbed the barb against the outermost element of the lens. Then he took the lens in his hand, crouched, and launched it like a bowling ball across the floor, where it skittered and bounced until it banged into the wall. He walked calmly over, picked up the lens, snapped it into his camera, and said, “Ready to take pictures.”
Mike Johnston over Parameters of Lens Specification and the Properties of Lenses op de Luminous Landscape site.
(Daarmee doelt die mens –zowel de Leica rep. als Mike Johnston– natuurlijk niet dat je je lens als bowling ball moet gaan gebruiken, maar wel dat de Leica lenzen heel duurzaam zijn, en heel lang meegaan. Getuige daarvan de hele resem Leica lenzen die na xx jaren nog steeds meegaan –inclusief mijn zoveelste-hands 90mm summicron f2 lens uit 1959: in perfecte staat– en het feit dat Leica in alle omstandigheden blijft werken, zowel lens als body.)
In deel 1 heeft Mike Johnston het vooral over the limitations in lens design: money
; size, weight, and physical lensmount constraints
; en mechanical robustness, manufacturability, and durability
. De rest van het verhaal volgt over een week of twee – drie.
Mike Johnson is ook de uitgever –én schrijver– van The 37th Frame, een nieuwsbrief die hij op nogal errrm onregelmatige tijdstippen uitbrengt. En vrij van reclame is, zodat hij zich volledig onafhankelijk kan opstellen in de stukken die hij schrijft. De moeite.