Ik heb glaswol in mijn haar, op mijn gezicht, op mijn handen, mijn armen, en mijn rug. Er zit glaswol in mijn neus, mijn oren en ik heb zelfs glaswol in mijn ogen gekregen (niet aan te raden). En dan hebben we eigenlijk nog niet eens de helft gedaan.
Maar plezant, dat wel. En uiteindelijk zal het wel veel voldoening schenken. Het leukste is eigenlijk de tweede laag aanbrengen. De eerste laag is immers werken tussen de bestaande balken van het dak, en natuurlijk heb ja dan altijd ofwel teveel, ofwel te weinig ruimte.
Voor de tweede laag moet je zelf de dikke balken bevestigen (mijn favoriete gedeelte van het werk: voorboren, 120mm vijs erop, en vastdraaien), op een afstand net iets kleiner dan de breedte van de isolatiestukken, éh voilà: de isolatie zit er op één-twee-drie tussen.
Wij werken gezwind verder. Want daarna komt er nog een zwevende vloer, en een bibliotheek- (erm mediatheek-) kast tegen een van de twee rechte zoldermuren.