Een goed gevulde Aula (in de Volderstraat in Gent), dat ziet eruit zoals op de bovenstaande foto. En dat figuurke aan diene pupiter, dat is mijn doktertje. Al die mensen waren voor haar naar de Aula afgezakt, om haar een twee uur durende lezing te horen geven over Transplantatie- en tumorimmunologie (in het kader van de Wetenschappelijke Nascholing van de Universiteit Gent). Allez ik lieg een beetje, want ze staan er niet allemaal op. Er waren zo’n zeshonderd mensen ingeschreven, en de capaciteit van de aula is begrensd tot 400, waardoor haar presentatie live werd gestreamd naar een aanpalende kamer waar nog eens 200 mensen binnen konden. Uh-huh. Mijn doktertje!
Ze werd ingeleid door em. prof. dr. R. Van Eenoo, de voorzitter van het organisatiecomité, en ik onderging met gepaste trots de lofzang die niet eens over mij werd uitgesproken. Het was een verschrikkelijk grote hoeveelheid stof die werd gebracht, maar ik heb die materie nog nooit zo helder en duidelijk weten gebracht worden. Zelfs ik kon volgen.
wow, respect hoor
Sjiek!
Wow, daar mag je met recht trots op zijn!
En dan is een mens toch wel extreem trots op zijn wederhelft zeker!
Zeer knap van de dokter! Dikke bees daarvoor! Om trots op te zijn, inderdaad.
En van Van Eenoo kreeg ik zelf ooit nog Internationale Politiek. Dat moet hem toch zijn, denk ik. Tenzij ie iets in de medische sector doet, dan een naamgenoot…