Opatuur en de grot

it's jazz, baby

“Ze hebben dringend een foto nodig”, legde Tuur uit aan de telefoon. “Ge hebt toch wel ergens iets zitten?”

Nee dus. Maar het Citadelpark is vlakbij (zowel bij Tuur als bij mij), en zo’n foto maken, dat hoeft geen uur te duren. Een bevallige assistente –om een reflectiescherm vast te houden of zo– ware leuk geweest, daar niet van.

3 gedachtes over “Opatuur en de grot”

  1. volgende keer mag je contact met mij opnemen om bevallige assistent te spelen hoor. Desgewenst trek ik zelfs een kleed aan 😉

Reacties zijn gesloten.