erger dan thuis

Miljaar ik ben moe. We hebben (opnieuw) de ganse dag (grotendeels) downtown doorgebracht. We zijn vanochtend (rond 9u) begonnen met ontbijt in Café Presse, three blocks down, waar ze Frans aandoende gerechten serveren. Twee weken geleden hadden we er ook gegeten, en het is er echt lekker. De croissants au chocolat (wij zouden zeggen: pains au chocolat), zijn die naam waardig: ze zijn gemaakt van lekker croissantdeeg (vandaar dat ze die naam ook gebruiken, waarschijnlijk) en rijkelijk voorzien van chocoladevulling; een brioche erbij, en een omelette aux herbes die heel lekker werd bereid.

Daarna bezochten we de REI (Recreational Equipment Inc.), een co-op waarvan we ons lid hebben laten maken. Vergelijkbaar met, maar wel vier-vijf keer zo groot als, de A.S. Adventure (vergeleken met die op de Kortrijksesteenweg), en veel goedkoper. Ik heb er een broek gekocht, en een gerecylceerde (!) tas van AG (zie foto).

Alchemy Goods is een bedrijf uit Seattle dat tassen (type messenger bags) e.d. maakt van binnenbanden van fietsen, ventielen, en autogordels. Het ziet er niet alleen erg cool uit, het is heel stevig, waterdicht, en geen twee designs zijn geheel dezelfde. Absoluut waar ik naar op zoek was, en al zeker in dit regenachtige Seattle weer, waar ik liever niet mijn schone leren tas aan blootstel. (Ze zijn ook online te bestellen.)

’s Middag gegeten bij Cafe Bengodi op 1st Ave, recht in het shopping district, vlakbij alle touristy dingen, maar dat wonderlijk lekker en budgetvriendelijk bleek: 40 USD voor drie heerlijke maaltijden (inclusief tip), waarvan de porties zo ruim bleken dat we ze eigenlijk niet op kregen, maar toch zo lekker waren dat we alles tot de laatste hap naar binnen hebben gewurmd. En ik heb twee keer goede koffie (espresso) gedronken vandaag. Een eerste keer ’s ochtends om de hoek van Broadway (East Denny Way), in Espresso Vivace (They helped to pioneer latte art with their famous rossetta design. [bron]); en de tweede keer in dat Italiaans restaurant, waar ik voorwaar een geïmporteerde Lavazza in mijn kopje kreeg.

Even de Magic Mouse binnen, een zeldzame en (dus?) dure speelgoedwinkel, en dan de Seattle Public Library (foto links). We gingen er op zoek naar Nederlandstalige kinderboeken (helaas: enkel Frans, Spaans, en een heleboel Aziatische talen), en hebben nadien het hele gebouw van boven tot onder doorgewandeld. Man, man, man. Gent weet niet wat het mist.

Uit de Library Store kreeg ik van Tessa het Seattle Moleskine City Notebook (yeah!), en op de terugweg heb ik in Barnes & Noble nog snel dat boek van Chabon gekocht. Nu zijn we thuis. Eindelijk. (Meer dan tien uur op weg.) De zaterdagen zijn hier nog erger dan in Gent.