en dan nu: de mensen?

Leterme heeft een gigantische kans laten liggen. En dan heb ik het vanzelfsprekend niet over B-H-V. Of over ‘verzoening’ met de Walen.

Een belangrijke reden voor de ‘overwinning’ van CD&V bij de verkiezingen, zo’n 175 dagen geleden, was het feit dat de vorige regering de voeling met de mensen compleet was verloren. Centrum-links was zodanig van zichzelf overtuigd geraakt, dat het was vergeten dat de politiek er niet is voor de partij, maar voor de mensen. De Sp.a was zelfs voluit een bourgeoispartij geworden (hoewel dat laatste soms wel in het voordeel kan spelen: niemand wil bourgeois zijn, maar iedereen wil er wel toe behoren).

De CD&V had daar een gigantische opportuniteit, al hadden de tjeefstemmers waarschijnlijk over het hoofd gezien dat de V niet langer voor ‘volk’ stond zoals bij de CVP, maar voor ‘Vlaams’. Iets wat de partij bij deze formatiepoging duidelijk gelegitimeerd wou krijgen. (En och, meneer Leterme, hoeveel van die 800.000 stemmen denkt u vandaag eigenlijk nog over te houden?)

Opnieuw over naar de Sp.a dan (die hopelijk wel lessen heeft getrokken uit de nederlaag van een paar maanden geleden)? Of moeten er weer eerst een heleboel mensen overlopen naar die andere partij, die er voorlopig als enige lijkt in te slagen het volk naar de mond te praten?

Het is –alweer– nu of nooit, dames en heren politiekers, om te bewijzen dat de politiek er is voor het volk, en niet omgekeerd. Breng de politiek (terug) op mensenmaat.

2 gedachtes over “en dan nu: de mensen?”

  1. Ik heb zo niet de indruk dat bij de sp.a de lessen duidelijk genoeg aangekomen zijn.

Reacties zijn gesloten.