(Onthou die titel maar voor Scrabble.)
Zij mocht dit weekend in Gent vertoeven voor de verjaardag van haar vriending. Elk excuus om in Gent te zijn is goed wat mij betreft, en Peter zal instemmend knikken/jaloers zijn dat ze naar de chocoladebar zijn afgezakt ook.
In de Walpoortstraat, rechtover de Marimain stootten ze op het scheerapparatenhospitaal (foto gepikt van Kathleen).
Vroeger was dat een zeer pittoreske winkel (Volta Shop), een echte oude en ambachtelijke zaak, van boven tot onder volgestouwd met dozen, en bemand (m/v) door Mensen Met Kennis Van Zaken™. Men heeft er lange tijd verbouwd –hoewel de winkel altijd geopend bleef, zelfs toen er op een moment amper nog een vloer lag (kijk, de kelder!). Ondertussen is het een trendier zaak geworden, met postkaarten, en die zo uit de jaren 80 lijkt weggelopen. Schijn kan bedriegen, maar ik ben er sindsdien niet meer binnen gegaan.
(Bovenstaande foto komt vanop fifteen.be, meer bepaald hun Shop abc.)
In diezelfde jaren 80 –toen het dus nog een Authentieke Winkel™ was– heb ik er mijn eerste scheerapparaat gekocht (een Philishave met drie meebewegende koppen), en een paar jaar later –toen zaten we al in de jaren 90– een trimmer (van Braun), die ik nog wekelijks bezig om mijn gemillimetreerde haren kort te houden.
De naam scheerapparatenhospitaal (toen: hospitaal voor scheerapparaten) stond er niet zomaar. Je kon er met om ’t even wel machien gaan, steeds hadden de eigenaars een oplossing voor uw probleem ermee. Bovendien stond er prominent in de vitrine een sculptuur, voorstellende twee mannen met tussen hen in een brancard, met daarop een kapot scheerapparaat. En die twee mannen waren gemaakt van onderdelen van scheerapparaten. (Heeft daar toevallig iemand een foto van?)
Heb er van de week ook nog effe voor stil blijven staan en mijn hoofd van links naar rechts gedraaid en terug.
Ge zijt een wandelende encyclopedie gij!
(en ja, den dezen was jaloers… ;-))
Wat is dat toch met die ‘vriending’.
Ik zie sommige mensen dat schrijven als het over hun vriendin gaat, en vind dat toch weinig respectvol.
Waha! Bedankt voor de uitleg! 😀
En stiekem ben ik maar een dagje in Gent geweest, geen heel weekend.
Oeps: vriending was gewoon een tikfout, daar moet ge verder niks achter zoeken.
In de jaren ’80 was dit nog onder eigenaarschap van m’n nonkel ‘Jean Van Speybroeck’ en tante ‘Angèle Ronsse’, de oorspronkelijke eigenaars van de Volta Shop. Beiden zijn ondertussen overleden.