bwards2006

Hm ja, ik ging er alweer niks over schrijven. (Het waren spannende tijden op de heenweg overigens.) Edoch, zoals het vrijdagnacht bij Het Project online kwam: Gent triomfeert op de bwards.

(Foto: Pieter Baert)

Niet alleen wonnen de wannabes uiterst verdiend de prijs voor de beste fotoblog; ging Michel (vanzelfsprekend) met de prijs voor het beste persoonlijk blog naar huis (een PSP om bij zijn collectie te plaatsen); Het Project schoot de hoofdvogel af met de prijs voor beste groepsblog. (En de site met de hoogste pagerank is ook al Gents.)

Wie heb ik allemaal ontmoet?

• onze Gentblogt bende reken ik even niet mee (sorry, Ilse en Henk en Hans en Teun en Tessa en Sandra en Michel en Joke en Cindy)
• de eerste persoon die ik aansprak was Kathleen –kwestie van haar een klein beetje jaloers te maken met de PEBL
• peter was er ook, maar die telt eigenlijk niet, want die kende ik al
• ik heb Pietel de oren van het lijf gezaagd om toch maar niet te vergeten bovenstaande foto naar Het Project op te sturen zodat we hem dezelfde nacht nog als FVDD konden plaatsen. Bedankt Pietel!
• dank zij Brutin en zijn BwardsBloggersBingo kwamen twee dames (en achteraf ook een heer) mij om een handtekening vragen. Juffrouw Dramoghe mag dan al zeer gracieus beweren dat ik niet rood ben geworden toen ze mij aansprak, maar waarom denkt ge dat ik het dopje van uw stylo liet vallen. (Gewoon omdat ik een onhandige kwibus ben, waarschijnlijk. Maar bon.)
• ik heb vol overtuiging naar Anton van de wannabes zitten wijzen, zodat hij ons wel niet kon negeren. En ja, hij is zo sympathiek als zijn teksten laten uitschijnen –om van zijn foto’s nog niet te spreken.
• wann.es was er! En niet alleen sprak hij mij aan, hij heeft meteen ook een foto genomen.
• ik heb _jesus mijn ‘kippenpoot’ laten zien
• en veel te lang met brutin staan klappen (oh, ik had al naar hem gelinked, en hij staat eigenlijk al genoeg in de belangstelling)
• (mijn excuses als ik iemand vergeten ben. Vul alstublieft aan in de reacties.)

En dan was er nog een afterparty in Gent, nietwaar.

Oh, geheel terzijde: dat ding van dat marcelleke en Costello ben ik vanzelfsprekend volledig vergeten. En als ik Henk zijn boekske binnen handbereik krijg, eet ik het bewuste blad op. Advocaat des duivels, deze mevrouw.