Gisteren is de motor ‘binnen’ geweest voor onderhoud (10.000km ondertussen). Omdat ik dagelijks met de motor naar het werk ga, kreeg ik een vervangwagenmotor. Ook een Sprint, maar een 900, van ergens midden de jaren 90. Dus geen injectie, en met een choke. Jaja, twee keer het ding ‘versmoord’ vlak na het starten.
Enfin, het was leuk, je zat veel meer rechtop, maar het was veel vermoeiender rijden. Ik had het gevoel dat mijn rug veel meer schokken kreeg op te vangen, en de handvaten waren keihard (zo hard dat mijn handpalmen er pijn van deden). Bovendien had het een groter toeringscherm, wat er echter voor zorgde dat de wind net op mijn helm terecht kwam (luid!). Het reed wel goed, en eenmaal hoger in de toeren (boven de 5-6.000) trok de machine lekker op.
Net geen 78.000km stonden er op de teller (dat is net evenveel als op de alfa).
(Ik heb er geen foto van kunnen maken, dank zij google dit op het internet gevonden. Hij zag er exact zo uit, zelfde kleur –wel al wat doffer geworden.)
Fun, maar ik rij toch liever met mijn sportiever ingestelde Sprint ST. (Sportiever zoals: korter, lager geplaatste clip-ons, injectie, hoger geplaatste footpegs etc.)
Binnenkort zijn het overigens testdagen bij BMC (25-28 september); hopelijk kan ik er eens op de Daytona 600 (alleen jammer dat het een 4 cilinder is) of Daytona 955i en de Speedmaster rijden.