Eigenlijk zou Tessa het liefste hebben dat ik eens een dagje/weekje ‘binnenkom’ op ’t UZ om eens een grondige screening te ondergaan. Kwestie van de zaak van de aften eens tot op de bodem te onderzoeken. Gezien ik dat compleet niet ziet zitten, besloot ze alvast met een mini-onderzoekje van start te gaan.
Bij haar thuiskomst gisterenavond, had ze een klein plasticzakje mee. Daarin staken een groot groen dubbelgevouwen blad, een dikke elastiek, vier vacuum testbuisjes, een soortement recipiënt en twee naalden. “Voor als er een probleempje zou zijn, dan heb ik tenmiste nog een tweede.”
En vanochtend mocht ik eraan geloven. Vier buizen bloed uit mijn linkeram gezogen, en op het groene blad een hele resem gewenste onderzoeken aangekruist. Whatever. Zolang ik maar niet onder observatie moet.
Heel yukkie overigens om een buisje met je nog warme bloed daarin in je handen te houden.