Nog gauw even over de films van vandaag. Een verdere bespreking volgt nog wel. Denk ik.
- De Bloedbruiloft: aaarrrgghhh! Onding! Deruddere heeft zijn ziel en de rechten reeds aan Hollywood verkocht. Brol. Schande.
- Le Petit Lieutenant: heel schoon, met een zeer sterk einde. Nathalie Baye die rechtsreeks in de lens kijkt. Dat werkt bijna nooit, maar hier dus wél. Sterk.
- Be with me: mooie film, met zeer goede fotografie, maar de verhaallijnen waren niet aan mij besteed. Maar schone fotografie (heb ik dat al gezegd?). Ik had de indruk dat het meer een documentaire dan een fictiefilm was.
- Oechul (April Snow): een ogenschijnlijk banaal plot wordt uitgewerkt tot een geblanceerde en indringende film.
Voor wie morgenavond nog gaat, kan ik Texture of Skin aanraden (dromerig, poëtisch, maar niks wereldschokkends), Le Petit Lieutenant (realistisch, hartverscheurend), Walk the Line (voor wie dat soort rock ’n roll film wil zien). Ik verwacht ook veel van The Piano Tuner of Earthquakes, maar zal hem helaas niet op het festival gezien hebben. Hopelijk wordt hij achteraf nog gereleased.
Over ‘De Bloedbruiloft’. Niet gezien maar ik had het wel gedacht en ik denk niet dat ik het ‘ding’ ga bekijken. Crazy Love, Wait until spring Bandini, Suite 16, Hombres Complicados, Iedereen beroemd, allemaal films die keer op keer de verwachtingen niet inlossen omdat het scenario mangelt of het verhaal op een gegeven moment inzakt als een pudding. Altijd voor het zingen de kerk uitgaan met Deruddere. Hij is dan ook meest overrated ‘filmmaker’ in Vlaanderen.