Een student begint aan zijn nachtdienst in een winkel die 24 uur open is. Hij vond de job een geschikte bijverdienste, omdat hij tijdens de dode momenten rustig kan studeren. Hij wordt echter voortdurend gestoord, eerst door een politieagent op nachtronde die hem waarschuwt voor een maniak die de stad terroriseert, dan door de vrouw van zijn baas, die hem verleidt, en dan komt de maniak zelf ook nog op de proppen.
De humor in The Graveyard Shift is van de drogere soort. Hoewel de spanning steeds in het verhaal aanwezig is, blijven de situaties waar de student voor komt te staan enorm grappig. Met een onbewogen uiterlijk –maar eigenlijk totaal gestresseerd– probeert hij zich door alles heen te slaan, om toch maar het einde van zijn shift te halen.
Deze film is één van de meer onderhoudende (en zeker grappige) die u op het festival zal te zien krijgen. De stijl die regisseur Valeri Rozhnov hanteert valt nog het beste te vergelijken met de (vroege) films van Robert Rodriguez (denk maar aan El Mariachi, Desperado, en zelfs nog From Dusk Till Dawn). Er ís in de film ook een zekere vorm van horror, al worden gruweldaden nooit expliciet getoond. De samenloop van omstandigheden en de gelatenheid van de student maken het verhaal absurd en onwaarschijnlijk, maar nooit echt ongeloofwaardig. Een aanrader.
Nochnoy prodavets (The Graveyard Shift) van Valeri Rozhnov. World Cinema; nog te zien op 17 en 19 oktober telkens om 17:00 in de Sphinx.
(Deze entry is ook terug te vinden op gent.blogt)