Het leuke aan zo’n krokusvakantie is dat er veel minder volk ‘op de baan’ is. Wat meteen de dagelijkse rit naar en van Brussel bijna ontspannend maakt.
Maandag had ik vakantie genomen, kwestie van ook een beetje van Henri te kunnen genieten, en we hadden besloten naar Nausicaa te gaan. Nausicaa is een errm… aquarium-zoo, in Boulogne. Zo’n 200 km van Gent.
Het stukje van Boulogne dat wij hebben gezien (inclusief het Nausicaa complex) lag er maar een beetje triestig bij. Het zag er een beetje uit als een badplaats uit de jaren 40-50 (dat ik alleen ken uit films), minus de gezapige locals, minus de mobilettes. To top it off, is dat Nausicaa complex absoluut lelijk. Een beetje zoals het Zuid complex in Gent.
Het aquarium is OK, misschien niet onmiddellijk de moeite om 200 km voor te rijden (zeker niet om 30 EUR toegang te betalen). Zeer de moeite waren de californische zeeleeuwen, de requins léopard, maar die hebben ze precies in Luik ook (misschien voor een volgende trip), en de roggen.
(Ik spreek hier vooral vanuit Henri-perspectief met zijn short attention span, ‘Oh kijk daar! En DAAR! En die vis!’ De 3D film was absoluut niet aan hem besteed.)
De roggen zitten in een laag bassin, en je wordt uitgenodigd om ze te strelen. Die beestjes zijn dat absoluut gewoon, en komen zelf hun ‘kop’ boven water steken, zodat je hun buik kan kriebelen.
(Hun buik is zeer zacht, een beetje zoals een kabeljouwfilet, en hun rug voelde beenhard aan.)
Het beste ‘aquarium’ dat ik tot nog toe heb gezien (en dat zijn er nog maar een vier-vijftal), was in New Orleans. Op zijn Amerikaans, zeer bescheiden genaamd het Audubon Aquarium of Americas, met een IMAX theatre erbij. Henri was er toen ook (terwijl mamma op congres zat), maar veel zal hij er zich niet van herinneren (6 weken oud in 1999).
(Ik heb hier nog ergens foto’s van op de computer thuis staan –ik zal vanavond eens zien of ik er een paar on-line kan plaatsen.)