Mij zou zoiets nooit overkomen. Ik heb tenandere een tweede camera in mijn bag zitten, eentje dat zelfs zonder batterijen werkt (de Leica).
Behalve vandaag. Ik had niemand om op mijn uitrusting te letten (deze reporter was alleen op stap), dus had ik besloten enkel the bare essential mee te brengen: de D70, met de 70-200 erop, en een extra 1GB geheugenkaart. Mijn batterij had ik gisterenochtend nog maar opgeladen –die gaat minstens drie-vier dagen meegaan– dus dat zit wel snor.
Niet dus. Tijdens het eerste liedje van het derde optreden (het eerste optreden, Moker, had ik gemist), en na zo’n 100+ foto’s van Don Byron en diens gezelschap te hebben genomen, kan ik slechts een tiental foto’s van de bezetting van het John Scofield ensemble nemen. Batterij. Leeg.
En geen backup. Geen Leica. Geen foto’s. (Ondertussen is Dave Holland bezig, en ben ik naar huis afgedropen.)
Dank zij de VR heb ik al een heleboel foto’s kunnen nemen die ik anders waarschijnlijk zou gemist hebben. Maar de VR functie zuipt elentriek uit de batterij gelijk een Poolse mug bloed uit Michel zijn aderen.
Soit. Geen twee keer. Ondertussen staan de foto’s van de opening night gisteren on-line, en heeft i. een review geschreven voor gent.blogt. Gaat dat zien, etc.
(BTW ik heb nog die Fnac-bon weg te geven. De prijsvraag zal de volgende zijn: hoeveel foto’s zal ik getrokken hebben tijdens de periode van de Gentse Feesten (incl. Blue Note Festival)? Stuur uw antwoorden nog niet in, het zal voor na de Feesten zijn.)
lijkt me zo ongeveer het stomste wat je kan overkomen. weggaan tijdens Dave Holland, bedoel ik. was een schitterend concert, man!
Grote lenzen zuipen batterij. Ik moet AA’kens steken en heb wel een grote kost, maar kan makkelijker reserve’s meenemen.