Een mens leeft toch al gauw op automatische piloot. Daarnet begeef ik mij naar de toiletten (ik weet het, ik weet het, too much information, maar toch, iedereen doet het hoor); en daarvoor ga ik steeds door dezelfde routine. Deur open, licht aan, maar niet onmiddellijk binnengaan, want aan de deur bevestigd is zo’n geursproeitoestel dat, als je niet eventjes (10 sec) wacht, een wolk wc-verfrisser over je heen spuit. How’s that for user interface.
Eenmaal je ding gedaan, ga je buiten, doe je het licht uit, en sluit je de deur, zodat het geurmechanisme geactiveerd wordt.
De deur stond deze keer echter een beetje open, het licht was reeds aan. Ik kon dus veilig binnengaan, zonder geurvrees. Volledig uit mijn routine gehaald, kom ik echter binnen, sluit de deur, en doe het licht uit.