Mottig

Jawel, wij zaten opnieuw een paar dagen in Bouillac –900 kilometer enkele reis, het begint een automatisme te worden. We zouden eigenlijk ook wel eens echt goed weer willen hebben, daar in het zuiden, maar het zal waarschijnlijk pas voor tijdens de Grote Vakantie zijn (na de Grote Jazzfestivals). Of het moest zijn dat ik Tessa even alleen thuis laat en met Henri rap eventjes naar alginder trek.

Normaal gezien zitten er van die kleine groene (en bruine) kikkerjes verscholen achter de luiken, deze keer heb ik enkel padden in de plassen zien kwaken, krekels horen tsjirpen en salamanders zien wegwriemelen. En ik ontdekte deze motten (enfin ik denk toch dat het motten zijn) op onze gevel –ze hebben een zeer geslaagde camouflage, die dingen. Sommige zaten op de witte stenen met hun vleugels gespreid, en ze waren bijna niet te zien (hoewel ze toch wel behoorlijk groot zijn). Die zaten echter te hoog om een deftige foto van te maken (voor onderstaande had ik enkel een stoel nodig).

Bouillac

Bouillac