Gisteren kreeg ik drie schone vazen met bloemen. Eerst van mijn madam (reeds goed voor twee vazen), en dan kwam mijn moeder ook nog eens langs met een ruiker. Ik ben daar verschrikkelijk blij mee, met bloemen. Ge hebt geen gedacht.
Van Tessa en Henri kreeg ik ook nog eens het confituurboek van Karen Depoorter, de madam van Callas. Kwestie dat zij ook nog iets aan dat cadeau hebben, vermoed ik. En ik had mijzelf ook nog een cadeau gegeven (lees: mijn bestelling van amazon kwam toevallig toe): The First Four Notes: Beethoven’s Fifth and the Human Imagination van Matthew Guerrieri. Volgens Alex Ross het Music Book of the Year.
(Ik kijk elk jaar uit naar zijn eindejaarslijstje waar ik dan telkens een paar dingen min of meer blind van bestel –ik ben nog nooit bedrogen uitgekomen.)
Maar bon, ik ben dus verjaard. Alweder. Geen nood, volgens de Maya’s was het de laatste keer.