Ik was op mijn normaal uur gaan lopen gisteren, hoewel dat veel te warm was. Amper 12 kilometerkes heb ik het uitgehouden, toen stond ik alweer aan de voordeur, maar het was goed zo.
Henri was nog steeds ziek (vandaag gaat het al véél beter), maar we hadden hem verplicht om buiten te gaan zitten, waar hij in de schaduw drie boeken heeft gelezen (één volledig, één beëindigd en één begonnen), somtijds bibberend van de koorts onder zijn dekentje (zijn temperatuur fluctueerde tussen 37,8 en 39,1). Maar hij was content en flink en na een dafalgan voelde hij zich zoveel beter dat hij zelfs grapjes kon vertellen.
Eindelijk wat zomer.
Veel te warm om te lopen ja, dat dacht ik ook toen ik met de auto passeerde 🙂
Geniet nog van de vakantie en de zomer! En hopelijk is Henri er met behulp van nog wat dafalgannekes snel van af.