Vergeet het meeste hieronder, en bekijk Simon Werner a disparu…. En anders zijn er series genoeg om u mee bezig te houden, als u dan toch tijd op overschot heeft.
[update 03/11/2011] Ik was vergeten Deconstructing Dad: The Music, Machines and Mystery of Raymond Scott op te lijsten, de enige film die ik gezien heb op het filmfestival. Meteen een schot in de roos, want hoe pover de fotografie ook mag wezen, des te interessanter was de inhoud!
- Skyline / Colin Strause, Greg Strause / 2010
’t Heeft potentieel, het is mooi verfilmd, maar er zit net niet genoeg inhoud en creativiteit in. - Simon Werner a disparu… / Fabrice Gobert / 2010
Zeer intelligent in elkaar gestoken film, die uitgaat van de snelle veronderstellingen die mensen maken, gebaseerd op een fractie van de kennis van het geheel van een situatie. Deze film belicht een gebeuren vanuit verschillende standpunten, op een boeiende manier, en waarbij de kijker steeds dichter bij de waarheid komt. Aanrader, dit langspeelfilmdebuut van Fabrice Gobert. - Long Weekend / Jamie Blanks / 2008
Life’s a beach and then you die. Pfft. Koppel gaat naar strand in wildernis en op het einde zijn ze alletwee dood. Voilà: u kan nu uw tijd aan iets zinnigs spenderen. - Knight and Day / James Mangold / 2010
Wel, dat was grappig. Hij heeft niet veel om het lijf, die film, maar laat zich makkelijk bekijken. Ontspannend niemendalletje dat zelfs een beetje zelfspot lijkt te bevatten. - Nine Miles Down / Anthony Waller / 2009
Measurements: 34-25-35
staat er op de IMDB pagina voor Kate Nauta, en daarmee kent u het meest interessante aan deze film. - The Killer Inside Me / Michael Winterbottom / 2010
Een fantastisch concept, dat mij helaas totaal niet kon boeien. Casey Affleck is een verschrikkelijk eendimensionele acteur, en het verhaal stagneert in zijn vertelling. Het zit een beetje in hetzelfde soort verfilming als The Black Dahlia, heel mooi, intrigerend en interessant, maar zo latent verfilmd dat ik erbij in slaap val. Ik heb het zo niet voor die trage, schrijdende verteltrant waarin men alle aandacht van de wreedheden wil wegtrekken –een daar ook in slaagt, maar meteen ook alle vaart uit de film haalt. Niet mijn genre. - Saw 3D: The Final Chapter / Kevin Greutert / 2010
De zevende film in de Saw franchise. Er loopt nog altijd een rode draad door de reeks die een verhaallijn moet voorstellen, maar een mens kijkt alleen nog maar voor de gruwelijk idiote verzinsels (dat mag u naar wens interpreteren) om mensen om het leven te brengen. Het schokeffect is al jaren geleden verdwenen. - The Virginity Hit / Huck Botko & Andrew Gurland / 2010
“Ranzige tienerkomedie met een pak blootscènes en pornoster Sunny Leone in een weinig verhullende bijrol”, stond er in de beschrijving. Wel één van de betere films in het genre. - The Music, Machines and Mystery of Raymond Scott / Stanley Warnow / 2010
Zeer interessant; zie ook: mijn verslag.
(films vorige maand)
Ik ben wel benieuwd naar “Simon Werner a disparu”, en eigenlijk ook heel erg naar de soundtrack van Sonic Youth. Wat vond je daarvan, als onderdeel van de film ?