Veggievoor(oor)deel

Een dag of drie geleden kwam ik terecht (ik weet al niet meer hoe) bij Andrew Shaw, die zich afvroeg: Can you be a manly vegetarian? Weinig interessant vond ik dat, een beetje op gelijke voet met de vraag of een man wel met een tas —man bag op zijn hipsters– rond zijn schouders mag gezien worden. Edoch, dit stukje daaruit was (een beetje) herkenbaar:

Say a guy finds out I’m a vegetarian. The conversation usually goes like this:
“So you just eat fish?”
“No, that’s a pescatarian. I don’t eat meat at all.”
“Don’t you need protein? You’re gonna lose muscle mass.”
“Lots of nuts and vegetables have protein. You didn’t see Popeye cracking open a can of tuna.”

Allemaal redelijk stereotiep natuurlijk, en er werd nog nooit een probleem van gemaakt dat ik geen dieren meer eet. (Problemen maakt ge zélf, heeft iemand mij ooit eens wijs gemaakt.)

Gisteren bijvoorbeeld, was ik op een fijn verjaardagsetentje, waar een ruime keuze vis was voorzien. Maar dat ik geen vis of vlees meer eet, stootte meer op begrip dan op weerstand, en voor ik het goed en wel besefte, kreeg ik bovenstaand bord voorgeschoteld. Heerlijk was dat.