De voorbije dagen vond ik in de beide kranten waarop wij geabonneerd zijn (DS en DM) reclame van de reclamemensen terug. “Creativiteit zit in de Belgische genen”, schreeuwt hun advertentie het uit. “En dat is goed voor onze reclame”, voegen ze eraan toe.
Met de advertenties willen ze wat pluimen op de eigen hoed van de reclamesector steken –kringrukken, heet dat in internet terminologie– omdat ze ook dit jaar weer zo fijn veel prijzen hebben gewonnen in Cannes. Niet dat iemand anders dan de eigen sector zich daar mee bezig houdt, maar dat wil daarom nog niet zeggen dat het geen mooie prestatie zou zijn.
In het licht van die mooie prestatie(s) is het dan ook bijzonder jammer welk een soort ‘creativiteit’ (u hebt mijn aanhalingstekens al opgemerkt) ze in het daglicht willen plaatsen. De Belg is, zo lijkt het in het advertenties althans, alleen creatief in het verzinnen van excuses. Hoe kan ik sjoemelen? Hoe kan ik mij aan mijn verantwoordelijkheid onttrekken? Hoe kan ik mijn eigen goesting doen, mijn vermeende rechten opeisen, en mijn verplichtingen aan de maatschappij ontlopen? Heel simpel: met een ‘creatieve’ kwinkslag verdwijnt uw verantwoordelijkheid als sneeuw voor de zon.
In de linkse reclame, vertrekt één of ander kalf een week vroeger op reis dan de schoolverplichting hem toestaat, maar hey, het is met een grapje bij, dus dat moet kunnen. Op de rechtse advertentie staat een f-cking foutparkeerder, die zijn voertuig maar naar believen neerplant, want hey, hij is zo terug! En kijk, ’t is weer een ontwapenende boodschap.
Ze zijn sterk, die Belgische genen.