Tag: discriminatie

gevaar! namaak

namaak

Een hele poos geleden had ik dit op de zijkant van een tram zien staan. Mijn eerste gedacht was dat het om een advertentie voor een ziekteverzekering ging, en dat de namaak zou verwijzen naar de concurrentie die niet opkon tegen de originele en meest voordelige formule waarmee de verzekeringnemer zijn zorg zou verkrijgen. Want zeg nu zelf, ik zou het leven van mijn kind niet op het spel willen zetten omdat het geen goede ziekteverzekering genoot.

Edoch, niets van dat alles. De site namaak.be werd met veel te veel van uw belastingsgeld in het leven geroepen door de FOD Financiën ter promotie van het reeds overgesubsidieerde (groot)bedrijfsleven. Vooral namaak van farmaceutica worden benadrukt:

Bij namaak denkt u misschien uitsluitend aan brillen, handtassen of illegaal gekopieerde cd’s, dvd’s en software. De realiteit is echter heel anders want geen enkele economische sector blijft gespaard. Elk jaar sterven wereldwijd duizenden personen aan de gevolgen van namaak. Antibiotica, melkpoeder voor baby’s, pillen, vaccins, cardiovasculaire middelen, … geen enkel geneesmiddel ontsnapt eraan! Voedingswaren, speelgoed, dranken, … al die producten kunnen, wanneer het om namaak gaat, gevaarlijk zijn voor uw gezondheid en voor de gezondheid van uw naaste familieleden.

Een nagemaakt antibioticum zal, bijvoorbeeld, geen werkzaam bestanddeel bevatten en zal u dus niet genezen. Een nagemaakt vaccin zal u niet immuun maken.

Behoorlijk boerenbedrog, me dunkt, en zeker al in een tijd waarin zoveel geld en moeite werd gestoken in het promoten van generische geneesmiddelen. In die mate zelfs, dat artsen aangezet (herkent u het eufemisme?) werden om meer generische geneesmiddelen voor te schrijven ipv het duurdere merkgebonden equivalent.

Behoorlijk hypocriet ook, van een overheid die wél toelaat om de door kinderarbeid gemaakte merkkleding in België te verkopen zodat de bedrijven in kwestie woekerwinsten kunnen opstrijken. De kinderleventjes in Bangladesh zijn misschien minder waard dan die in Antwerpen?

Het is te schandalig voor woorden –en niet alleen die website, maar het ganse concept. Maar ja, er wordt niet meteen een vrouw of een godsdienst gediscrimineerd, dus het moet allemaal maar kunnen zeker? Als het geld maar rolt (en de koopkracht er beter van wordt).

schuldig tot anders bewezen

Wet praktijktests begraven heet het bij DS, of Verhofstadt schrapt praktijktest discriminatie staat onderaan pagina 3 bij DM. En hoewel dat –gezien de praktische onhaalbaarheid– een goede zaak kan worden genoemd, is het amendement dat bij de drie nieuwe wetsontwerpen van Christian Dupont (PS), minister van Maatschappelijke Integratie, verrassend te noemen.

Aan de drie nieuwe wetsontwerpen van Dupont, die volgende week in het parlement komen, wordt een amendement toegevoegd dat stelt dat een rechter soeverein oordeelt of het bewijsmateriaal voldoet of niet. Aanvaardt de rechtbank de vermoedens, dan verschuift de bewijslast en zal de aangeklaagde moeten bewijzen dat hij niet discrimineerde.

Het slachtoffer hoeft dus niet langer aan te tonen dat hij werd gediscrimineerd, maar de portier dient in de nieuwe wet te bewijzen dat hij niet discriminerend tewerk ging. Mooi is dat. Ik stel voor dat vanaf heden elke minister voor de rechtbank wordt geroepen om te bewijzen dat hij nog nooit heeft gefraudeerd.

Jawel, ik ben mij ervan bewust dat een rechtbank de klacht eerst ontvankelijk moet verklaren, en ja, ik hoop met u mee dat het in de praktijk niet zo’n vaart zal lopen. Maar is dit nu een wet? Werd iemand betaald om met dit idee op de proppen te komen? (In 2003 reeds, want deze clausule is niet nieuw, volgens de berichtgeving in DS.) En is dit niet in strijd met een of andere verklaring van de rechten van de mens die stelt dat men onschuldig is tot anders bewezen? Want dit amendement houdt in dat, wanneer de rechtbank een klacht voor ontvankelijk verklaart, de beklaagde schuldig bevonden is. Hallucinant.

gruwel

Read it and weep: Helft besneden vrouwen clandestien verminkt (DM 2006/11/06). Niet zozeer omwille van het clandestiene aspect, maar wel degelijk over die verminking zelf.

De meest verregaande vorm van vrouwenbesnijdenis, infibulatie, gaat als volgt: de clitoris wordt met een glas of scheermesjes uitgeschept, de grote en de kleine labia worden weggeknipt. De wondranden worden afgeschuurd met een steen en dicht genaaid, soms met visdraad.

“Het enige wat overblijft is een opening ter grootte van een speldenknop als ’toegestane’ uitgang voor urine en menstruatiebloed: de zogenaamde pinpoint”, vertelt Goerdin. “Hoe kleiner het gaatje en hoe gruwelijker de operatie, des te duurder de bruid. Veel doula’s lokken een ontsteking uit om het littekenweefsel taaier en de vrouw minder toegankelijk te maken.”

Zie ook het artikel over Clitoridectomie op wikipedia (veel meer uitleg in EN versie).

oudbollig

Vandaag kreeg Henri een document mee van school: Verklaring op eer betreffende leeringen gelijke onderwijskansen. Nu ben ik er helemaal voor gewonnen om iedereen gelijke kansen te geven, en al zeker wat betreft voor zoiets essentieels als onderwijs. Iedereen moet toegang krijgen tot onderwijs. Point final. En wie daarbij financiële of andere moeilijkheden ondervindt, moet daarbij geholpen worden.

Nee, mijn ‘probleem’ bevindt zich niet met het principe, maar met een criterium. Er zijn vijf criteria die worden nagekeken om in aanmerking te komen voor erkenning, zoals werkloosheid, behoren tot binnenschippers, kermis- of circusexploitanten, en uw thuistaal. Een van de criteria luidt als volgt:

5. Is de moeder in het bezit van een diploma secundair onderwijs of van een studiegetuigschrift van het volledig beoepssecundair onderwijs?

De moeder! Hoe het met de vader is gesteld is niet van belang voor gelijke onderwijskansen, net zoals het voor de vader nog steeds niet mogelijk is om een kind te erkennen zonder expliciete toestemming van de moeder. Het flauw excuus dat voor dat laatste wordt gebruikt is dat het kind nog steeds uit de moeder wordt geboren, en dat men niet over eenzelfde controle beschikt voor de vader (quatsch natuurlijk, want men kan in het ziekenhuis evengoed meteen een vaderschapstest uitvoeren). Maar ik wijk af.

Het ‘excuus’ in dit geval klinkt als volgt (zo heb ik mij laten vertellen): ‘het kan misschien raar klinken, maar wat betreft opvoeding en sociale kansen en onderwijs is het onderwijsniveau van de moeder van doorslaggevend belang, en maakt het niet echt uit hoe het met de vader –op dat vlak– is gesteld’. En gij nu.