wedstrijd

Ondertussen heb ik nog steeds een fnacbon te geef. Vijf euro –hoewel goed voor twee Jommekes– is niet bepaald de lottopot, maar wie het kleine niet eert, etc.

Zoals hier reeds aangekondigd volgt nu een eenvoudige vraag, en wanneer u daarop het juiste antwoord hebt geraden, is de fnacbon voor nu. In geval van ex aequo, vind ik er wel iets op.

De vraag luidt: hoeveel foto’s heb ik getrokken tijdens de periode van de Gentse Feesten (inclusief –voornamelijk– het Blue Note Festival)?

Dit behelst de periode 14-25 juli 2005, die begint met een (onscherpe) foto van Toon van Dionant tijdens het optreden van het Robin Verheyen Trio op de openingsavond van het Blue Note Festival (DSC_6124.NEF), en eindigt met een (onderbelichte) foto van Bertrand Flamand, organisator van het Blue Note Festival, tijdens de uitreiking van de prijs voor Jong Jazz Talent 2005 in de Duvel Droomschip tent (DSC_XXXX.NEF).

U verbindt de volgende woorden (‘net’ ‘volume12’ en ‘wedstrijd’) tot u het e-mail adres bekomt waarnaar u uw antwoord stuurt vóór zondag 4 september om 23u23. 1 inzending per persoon.

Geef er een lap op.

de lokroep

Vandaag nog eens bij Verstraeten binnengestapt (in de Hoornstraat, vóór Bloch, rechtover Peeters).

Een tijdje geleden had ik er een oude Nikkor zien liggen, een 50mm f/1.2 voor 30 euro! Helaas is ze té oud; dat het geen autofocus lens was, wist ik al, maar ze is ook niet aan de lichtmeter gekoppeld, en dat was mij toch net iets té veel van het goede (slechte ?).

Er lagen nog een heleboel goodies, waaronder een paar oudere Nikon bodies (een F301 dacht ik, en een F65), en een heleboel flitsdingen –maar ik ben nog steeds niet geïnteresseerd in een flitsding.

Wat mij echter wél deed kwijlen, was een tweedehands Hasselblad (ik weet niet eens welk type), inclusief breedhoeklens (38mm biogon). Na wat research heb ik ontdekt dat de lens fixed is, en het geheel ziet er zo ongeveer uit. Vraagprijs was 2.200 euro.

The Biogon 38 lens produces a large picture format with “architectural view camera quality”, virtually no distortion, and superb corner- to- corner sharpness throughout the focusing range – from 0.3 m (12″) to infinity (exceeding the quality of even large format cameras at full aperture and at all distances). The depth-of-field is staggering, from 0.65 m (26″) to infinity at f/22.

complot

Het is een complot.

Vanochtend had iemand met ijzerdraad de twee helften van onze poort bij de klink(en) met elkaar verbonden, waardoor wij lichte hinder ondervonden bij het openen ervan. (Ongeveer drie seconden en evenzoveel bulderlachen.) Misschien iemand waarvan wij eerder al het voertuig hebben laten takelen?

Gramschap is de mensch genegen.

ROFL

motoropleiding

Morgen ga ik met Motoren & Toerisme Aktief nog eens op circuit in Croix.

Blijkt dat ik ook met opleidingscheques kan betalen en dat zoiets wel eens de helft goedkoper zou kunnen zijn. Waar zit mijn google knop hier ergens…

[update] Je betaalt slechts 50% van de waarde van de opleidingscheque, maar je kan wel voor max 250 EUR per kalenderjaar aan cheques kopen. (Is dat dan 250 euro chequewaarde of de 250 euro die je betaalt –m.a.w. 500 euro chequewaarde?)

opvangen

Slechts een paar dagen (verplicht) geminderd, nu reeds veel gemist.

  • ’t Belangrijkste eerst. Gelukkig verjaardag, Michel.
  • MiLOW is zijn gitaar kwijt. Opsporing verzocht!
  • Dank zij het flikkendagpamfletje ben ik weer mee met de laatste eufemismen: waar men vroeger nog ‘gehandicapped’ was, daarna ‘minder valied’, dan ‘anders valied’, is men in de media heden ten dage blijkbaar een ‘persoon met functiebeperking’. As in Aan de Reep en de Bisdomkaai (zie plan) vindt u een ruime parking voor personen met een functiebeperking. Het Vlaams Blok Belang zal content zijn.
  • i. (kerygma) is bijna verhuisd. De koffiepot staat er al, nu Henk nog 😀
  • Kijk eens, Veerle heeft wikipedia ontdekt. Het internet stuurt vele ‘thank you, o goddess‘-berichtjes.
  • Steven probeert het nog eens analoog
  • En het weer, wel, dat zit eindelijk eens mee, voor de laatste drie vakantiedagen.

(Ik moet ’s morgens minder (straffe) koffie drinken.)

zweef

Huh. Ik zweef weer van ’t een naar ’t ander.

De ganse dag het huis uit: van ’t ontbijt naar ’t stad, van de winkels (window shopping) naar ’t park, van ’t park naar huis naar ’t park (x2), en ik kan u de lunch in ’t park aanraden. En anders zijn (voor ’s avonds) de martino en ’t kiekenskot vlakbij.

Thuis kom ik er slechts met moeite toe een computer aan te zetten, anders dan (een anglicisme! een anglicisme!) om mijn foto’s over te sluizen van de camera naar de HD –een verschrikkelijk langzaam process aan 0,5 mb per seconde via USB (not 2.0).

Waar zat ik. Mijn rechteroog lijkt bijwijlen vergroeid met mijn lens, en op mijn linker is dan ook spontaan een ontsteking uitgebroken –jaloezie, het is wat. Maar we maken –technische– vorderingen. Overdag zonder, maar ’s avonds met monopod, waardoor ik zelfs scherpe opnamen krijg op 1/5s. Bovendien ben ik weer volledig manueel bezig –eerst had ik op AP (aperture priority) gewerkt, maar de verschillen op de sluitertijd waren te groot (het diafragma blijft op f/2.8), de onderbelichtingen van het gelaat te frequent, dat ik volledig manueel ben gaan werken. Overdag: ISO 400 (al mag hij vandaag misschien wel naar 200), f/2.8, sluitersnelheid tussen de 1/320 en 1/400. ’s Avonds ISO 800 (ik vind dat op alles erboven veel te veel ruis zit), f/2.8 en dan ergens 1/100 tot 1/30. Vergeet vooral geen spot metering te doen, want de belichting moet goed zitten op het gezicht, en niet (noodzakelijk) op de rest. Al blijft die ‘spot’, net zoals de AF area iets te groot naar mijn goesting.

Sloten koffie, weinig slaap, en het gevoel te leven. Meer moet dat niet zijn.

Zie ook de Jazz in ’t Park flickr fotoset.

hervat

Bijna september: de handelszaken gaan weer open, de kranten krijgen opnieuw bijlagen, de nieuwe boekenoogst komt eraan, en ook in de stripwinkel loopt het weer vol.

En dan (her)begint de school, het werk, en het nieuwe cultuurseizoen. Misschien moet ik toch maar dringend werk maken van die abonnementen voor de opera en de Bijloke.

kak (bis)

Laten we beginnen met de rioolpers. suggereert Luc V. als reactie op mijn eerder gewauwel.

Aldus.

DM: Jacht op privéleven Dewael ‘onverteerbaar’, Een grens voorbij, Dit is een stap richting de afgrond.

DM keurt wat er gebeurd is, sterk af.

DS: maar liefst vijf artikels over ‘het geval Dewael’: Veel ‘hits’ voor Dewael, Een vice-premier is verliefd, Kwaad Bloed is geen eerlijke rubriek, Waarom de relatie van de minister nieuws wordt en als afsluiter: Geen geleid mediabestel. F-ck, ze hebben er zelfs een poll over op hun website (waarin ze gelukkig door hun lezers worden afgestraft).

DS bends over backwards om de berichtgeving toch maar goed te praten.

Voor ik er verder op in ga even dit. Voor wie het nog niet wist, DM was de ‘scoop’ over de relatie beloofd, maar is die, door de ‘berichtgeving’ van Koen Meulenaere, misgelopen. DS kan de VLD niet af, de VRT ook al niet, Flahaut helemaal niet (edoch dit laatste geheel terzijde) en voelt zich vanzelfsprekend liever verbonden met Knack dan met DM.

Ondanks de hypocrisie in de afkeuring van DM –ze zijn ook van hun eerste sensatieverhaaltje nog niet doodgevallen– is het gespartel van DS meelijwekkend te noemen. Want DS, die in dit verhaal eigenlijk helemaal niet meespeelt, kan natuurlijk niet de kant van DM kiezen, dus proberen ze door pseudo-objectieve logica het gebeuren goed te praten. The enemy of my enemy is my friend, heet dat. We hebben immers geen nood aan ‘moraalridders’, en bovendien zijn we hier in Vlaanderen nog zo slecht niet af. Nee, dan gaat het er in sommige van onze buurlanden nog wel even anders toe.

To top it off, biedt DS eigenlijk zelf de reden waarom de hele affaire een hoge walgelijkheidsgraad heeft:

Wat Dewael er niet bij vertelde, was zijn deal met de gewezen VRT-journaliste Betty Mellaerts, een goede vriendin van Op de Beeck, om het verhaal paginagroot en ‘zonder zweem van enige sensatie’ aan De Morgen te slijten. De publicatie van de scoop was gepland voor volgende week zaterdag. Dan zouden de examens van zijn zoon achter de rug zijn. Meteen kreeg Dewael de nodige tijd om zijn echtscheiding thuis eerst af te handelen. Zijn woordvoerder beklemtoonde dat de nieuwe relatie niet de aanleiding vormde tot de breuk.

Al gaan ze daar vlug overheen, want hun mening wordt al gauw snel duidelijk: De ontluisterende wijze waarop het privéleven van de VLD-politicus in Knack werd uitgebeend, was alvast grensverleggende journalistiek. Grensverleggende journalistiek, jawel. En grensverleggend krijgt normaal gezien geen negatieve connotatie (tenzij die expliciet wordt vermeld).

Als argumentatie wordt verder nog aangebracht dat de politici, net zoals BVs, hun privé-leven vaak zelf te grabbel gooien. Mijn antwoord daarop is: so what? Dat is hun keuze. Net zoals Dewael en Op de Beeck hun relatie zelf gingen bekend maken via DM. Op hun voorwaarden, wanneer zij dat wilden. Niet omdat een of ander pathetisch excuus voor een journalist (onder invloed van zijn paars-hatende hoofdredacteur Rik Van Cauwelaert) een acuut tekort aan WC papier had. En nee, Bart Dobbelaere, dat hoeft niet met een korreltje zout te worden genomen.

En hoezo, de neutraliteit in de berichtgeving van de VRT had te lijden onder de relatie? Los van het feit dat ik bij dergelijke bewering grote vraagtekens plaats: who are you kidding? Wie een klein beetje in het perscircuit heeft meegedraaid –wie een klein beetje in om het even welk circuit heeft meegedraaid– weet dat er overal subjectiviteit heerst. Het is een kringetje: de journalisten kennen ‘de onderwerpen’ kennen de journalisten. En die hebben onderling relaties opgebouwd. Soms positieve, soms negatieve. Objectieve berichtgeving bestaat niet. Wie alles gelooft wat hij leest of hoort of ziet, mag dringend een reality check uitvoeren.

Nee, deze zaak kent veel banalere oorzaken: sensatiezucht is er één van, maar ook jaloezie, en afrekening. En het ergste aan heel de affaire is dat zoiets ten koste gebeurt van andere mensen. Want u gelooft toch niet voor één seconde dat deze relatie van publiek belang is?

kak

De rioolpers is weer goed bezig de laatste dagen. Want het blijkt weer niets anders te zijn dan een afrekening: DM zou met de scoop weglopen, en bovendien kan Meulenaere noch de VLD noch de VRT uitstaan, dus trekt hij zich maar af in het openbaar.

(Ik heb overigens Koen Meulenaere nog een tong zien draaien met een andere Knack redacteur, onlangs op een persfeestje.)

Zo zielig.

vakantie (deel iii)

De vakantie is (opnieuw) begonnen. De derde, dit jaar.

Na de Gentse Feesten (aka Blue Note Festival) in juli, een zijdelings uitstapje naar Antwerpen (Jazz Middelheim) in augustus, zijn we opnieuw present in Gent (Jazz in ’t Park).

Hoezo mijn vakantie valt dit jaar precies schoon samen met een paar jazzfestivals? Bijlange niet, de vierde (en voorlopig laatste) valt immers geheel samen met het Filmfestival.

Allemaal toeval zeg ik u. (Of luistert ge niet goed soms? Zit er wat in uw oren? Toeval!)

(BTW en wie Quentin Dujardin –met Tuur Florizone (cfr Tricycle)– heeft gemist vanmiddag, mag er gerust spijt van hebben.)