Categorie: samenleving

De sociale zekerheid is een complexe materie. Totdaar de platitude. Laat mij u bovendien alvast waarschuwen: dit gaat niet over het brugpensioen. Wegens omstandigheden heb ik dit jaar slechts 10+8 dagen verlof (ipv 20+8). Dat is nu pas gebleken, tijdens een herberkening van mijn vakantiegeld.

De 8 dagen worden door het bedrijf bijgegeven (+ de week tussen kerst en nieuw), en de tien dagen komen van het half jaar dat ik vorig jaar maar zou hebben gewerkt. D.w.z. mijn opzeg begon op 14/07, maar mij werd aangeraden om pas na die zes maand (opzegtermijn) terug werk te hebben, om fiscale redenen. Ook voor de RVA was dit van belang, want tijdens de opzegperiode heb je immers geen recht op werkloosheidsuitkering (niet dat ik zulks ambieerde als ik het kon vermijden). Edoch telt die opzegperiode blijkbaar niet mee als gewerkte periode voor je vakantie, waardoor ik nu van mijn wettelijke 20 dagen op slechts 10 dagen ben teruggevallen.

Nu hoort u mij zeker niet klagen over het aantal verlofdagen bij mijn huidige werkgever, al heb ik ondertussen helaas wel reeds 22 van die herberekende 18 dagen opgenomen. Met als gevolg dat ik in de komende paar weken vier dagen overuren bij te klussen heb (eigenlijk iets meer dan twee, want ik stond nog met zo’n 11 uren over).

Fascinerend.

Eigenlijk heb ik geen enkele ervaring met drugs, op alcohol en de occasionele –meestal toch niet naar behoren werkende– pijnstiller na. En ik moet ergens, grondig in een zilverpapiertje gewikkeld, een paar blaadjes (?) marihuana liggen hebben. Die heb ik ooit eens van een vriend gekregen omdat ik het wou proberen om de pijn van mijn aften te verlichten. Er werd mij toen van alle kanten op mogelijke risico’s gewezen, en, angsthaas als ik ben, heb ik het nooit gebruikt. Misschien is het ondertussen zelfs wel in de vuilbak beland.

Yves Desmet, hoofdredacteur van De Morgen, vaart deze ochtend in zijn edito uit tegen de onrechtvaaridgheid in de uitspraak tegen de drugsouders van baby Xena in vergelijking met de initiële neergang en nu weer opgang van het cocaïne gebruikende model Kate Moss. Klassejustitie, zo wordt heel duidelijk tussen de regels door uitgespeld.

Sukkelaars die cocaïne snuiven krijgen uiteindelijk de maximumstraf. Gegeven door de officiële samenleving, verpersoonlijkt door het gerecht. Iconen die snuiven, gaan daarna drie keer zoveel verdienen. Gegeven door de echte samenleving, die van de marketing en de commercie. Rare wereld. En welk voorbeeld, denkt u, volgen de volgende generaties

Met dat laaste zinnetje heeft hij een (belangrijk) punt. Maar voor het overige loopt de vergelijking toch wel geheel mank.

David Buelens en Cindy Croon hebben hun dochtertje vermoord. Het koppel uit Mechelen wordt evenwel in gans het opiniestuk niet met naam genoemd, in tegenstelling tot Kate Moss, Stella McCartney, make-upfabrikant Rimmel, juwelenverkoper Bulgari en onderbroekenfabrikant Calvin Klein, die allemaal met de vinger worden gewezen.

Nochtans heeft, op de letter genomen, Kate Moss niemand schade beticht, behalve haarzelf. Al blijkt die schade achteraf –imagogewijs– behoorlijk mee te vallen. Qua rol die ze eventueel te vertolken heeft naar de samenleving is de schade natuurlijk groter. Maar hier gaat de media evenmin vrijuit.

In De Morgen werd over de ganse ‘affaire’ Moss in geuren en kleuren bericht. Kate Moss is immers nieuws, en nieuws verkoopt; kijk vandaag maar op pagina 17, waar DM bericht: Cocaïnegebruik legt Kate Moss geen windeieren. Het artikel beslaat een kwart pagina, waarvan een zeer groot deel wordt ingenomen door een foto van de juffrouw in kwestie. Nieuws is nieuws, maar dan is het toch wel behoorlijk hypocriet zoals Desmet fulmineert tegen het zogenaamde maatschappelijke onrecht.

Het is de taak van de media om te wijzen op het verschil tussen pseudofictieve personen, zoals Kate Moss, die hooguit één procent van de wereldbevolking uitmaken (als het al zoveel is), en de harde realiteit. Het is de taak van de media om goede rolmodellen naar voor te schuiven, en eventueel de perfiditeit en vooral hoge uitzonderlijkheid van mensen zoals Moss te duiden.

Die boodschap zit er ergens in, in het verhaal van Desmet. Maar ze is volledig begraven onder een onbestaand onrecht.

Freya liegt niet!

Niet dat ik vreselijk veel ervaring heb met vastgoedmakelaars (caveat!), maar ik ben niet zo’n fan van dergelijke gratuite klopjachten.

Of liegt Test Aankoop ook? (Freya Vandenbossche verklaart oorlog aan vastgoedmakelaars DM 16/11/2005)

Test-Aankoop liet gisteren overigens weten dat het vorig jaar al een gelijkaardig onderzoek had uitgevoerd, met vergelijkbare resultaten. “De sector heeft in een jaar tijd duidelijk niets bijgeleerd”, staat in een persmededeling te lezen. “We herhalen dan ook onze eis voor een duidelijke wetgeving en de opstelling van een typecontract. Dan pas weet de consument waar hij aan toe is.”

Argumenteren, beste vastgoedmakelaars. En niet ad hominem. [via]

Binnen een kwartier vertrekken ze hier ook letterlijk voor de deur, de stakers. De ganse voormiddag is het al feest, met hotdogkramen, ijscoventers, petards, en minstens drie verschillende stands met minstens drie verschillende soorten muziek, allemaal omterluidst.

Bij ons staakt een groot deel mee. Ik heb daar niet echt een probleem mee, iedereen heeft recht op staken, en als men er bovendien écht van overtuigd is dat de vakbond de oplossing is of heeft, dan kan ik daar maar moeilijk rationele argumenten tegen inbrengen.

Wat ik overigens best grappig vind, is dat het overgrote deel van de mensen die hier werken, buitenlanders zijn. Bulgaren, Denen, Duitsers, Engelsen, Ieren, Italianen, Nederlanders, Portugezen, en Spanjaarden (zelfs Walen, zal ik er grapsgewijs maar aan toevoegen –mijn Waalse collega zou daar heel hartelijk om kunnen lachen; ik heb zeer geschikte collega’s). Een aantal mensen begrijpt evenwel niet dat ik niet wil meestappen in de optocht; ik krijg al de ganse ochtend bezoek van –voornamelijk– Deense stagairs (m/v) die mij willen overtuigen van de noodzaak van het protest.

Ondertussen kleurt het hierbuiten heel erg rood en groen (met een paar blauwe spikkeltjes).

De mailbox begint zo zoetjesaan eivol te komen met berichtjes over de nakende staking/demonstratie vrijdag. Want: On the 28th of October, we will go on demonstration to force the Belgian government to review its plans!

D’après la police de Saint-Josse, le boulevard du Roi Albert II sera fermé à la circulation ce VENDREDI 28 OCTOBRE entre 9 heures et 15 heures.

Ils conseillent de ne pas utiliser la voiture (du moins pour venir au bureau).

La STIB est en grève mais les trains rouleront.

Dus niet met de wagen, evenmin met de bus of metro, maar wel met de trein. En dan maar hopen dat ze ’s avonds ook rijden.

Mij deerde het niet, dat het openbaar vervoer lamlag, en de autosnelwegen volzet. Ik was met de motor, en heb amper langer over mijn reisweg gedaan dan anders. Maar wat een lamlendigheid.

Toen ik op het werk aankwam, stond er een stakingspost van het BBTK (ABVV), waarvan de leden mij resoluut een pamflet in de handen duwden.

“Voilà monsieur, comme ça vous savez pourquoi on est ici.”

Ik gaf hen het briefje terug.

“Vous ne nous supportez pas, monsieur?” beet er mij al gauw een toe. Hoofden draaiden mijn richting uit.

Nee, ik ‘supporteer‘ u niet, maar bon. “Ik ben nederlandstalig,” merkte ik vriendelijk op.

“Aha! Voilà. En néerlandais. Goede leesing.”

DE WERKNEMERS RESPECTEREN, BANEN SCHEPPEN EN DE TOEKOMST VAN DE SOCIALE ZEKERHEID VEILIG STELLEN!

Zo schreeuwde het vod mij toe in rode kapitalen. Veelbelovend, en de rest van het pamflet lost de verwachtingen helaas in. Pietel had het goed geformuleerd. Laat ons alstublieft eens wat meer aan plichten denken ipv voortdurend rechten af te dwingen.

[Update:] Laat de kinderen de crisis betalen (DS 07/10/2005 / DSO is overigens gratis vandaag.)

Inzake werkgelegenheidsbeleid valt het op dat Vlaams Belang erg dicht bij de vakbonden staat. Van een verhoging van de brugpensioenleeftijd kan geen sprake zijn. Ook andere, royale, eindeloopbaansystemen ziet de partij liever gehandhaafd. Werkloosheidssteun mag niet aan een termijn gebonden zijn.

Laten we maar wat stemmen ronselen, moeten ze daar gedacht hebben.

[Update 2:] niet discrimineren: niet alleen DSO is gratis vandaag, maar ook DM kan gratis on-line worden gelezen.