Categorie: jazz

Cd’s 201006-07

In de rapte, sorry, het is eventjes te druk en ik heb (alweer) verzuimd notities te nemen tijdens de beluistering. Ik zit er zo mee in dat ik mij bijna voorneem het de volgende keer wel te doen.

Veel goede cd’s bovendien. Aanraders zijn zonder enige twijfel Jasmine (Keith Jarrett & Charlie Haden), Third Round (Manu Katché), The Avant-Garde (John Coltrane & Don Cherry), No Idea (Misha Mengelberg), The Complete Bitches Brew Sessions (Miles Davis) en The Köln Concert (Keith Jarrett) mocht u die nog –zoals ik– niet in huis hebben.

  1. Throat / Little Women / 2010 / ***
    Vlammend rauw werk van een groep wiens concert ik heb moeten missen, enige tijd geleden.
  2. Royal Toast / The Claudia Quintet / 2010 / ***
  3. Milwaukee Volume / Ken Vandermark / 2009 / ***
    Aandachtzuigende muziek die de luisteraar met afgematte voldoening achterlaat. Eerste deel van een tweedelige serie.
  4. Roman Nights / Tom Harrell / 2010 / ***
    Niet meteen vernieuwend, maar wel zeer degelijk.
  5. Puppet Mischief / John Ellis / 2009 / ***(*)
    Verrassende, speelse muziek van John Ellis. Uitkijken naar de concerten met het RadioKUKAOrkest in december in Vooruit (en verder op tournee met de JazzLab Series).
  6. Jasmine / Keith Jarrett & Charlie Haden / 2010 / ***(*)
    Hoewel de platen van Keith Jarrett vaak inwisselbaar zijn, is dit er toch één om in huis te halen. Veel muzikale intertekstualiteit, en een fantastische versie van One Day I’ll Fly Away.
  7. Crime Scene / Terje Rypdal / 2010 / **(*)
    Absoluut geen free of (echt) experimentele jazz, edoch this is not your dad’s jazz.
  8. Third Round / Manu Katché / 2010 / ***(*)
  9. The Köln Concert / Keith Jarrett / 1975 / ***(*)
    Dé Keith Jarrett klassieker. Een staalkaart van zijn, van wat hij goed doet, maar ook wat hij fout foet, vertelde iemand me onlangs.
  10. Paris/London – Testament (Live) / Keith Jarrett / 2009 / ***
  11. The Complete Bitches Brew Sessions / Miles Davis / 1969 / ***(*)
    Er is wat controversie over de titel, maar niet over de muziek. Bitches Brew is een van de beste fusion albums.
  12. Lost in a Dream / Paul Motian / 2010 / ***
  13. Clouds In My Head / Arild Andersen / 1975 / ***
  14. Shimri / Arild Andersen / 1977 / ***
  15. Green Shading Into Blue / Arild Andersen / 1978 / ***
  16. The Astounding Eyes of Rita / Anouar Brahem / 2009 / ***
  17. Un jour si blanc / François Couturier / 2009 / **(*)
  18. The Third Quartet / John Abercrombie / 2007 / **
    ’t Is gelijk mijn ding niet. Er is verdienstelijk getokkel van John Abercrombie, bekoorlijk baswerk van Marc Johnson en bovenal vermakelijke drumsolo’s van Joey Baron, maar ik heb last om mij in de muziek in te leven wanneer Mark Feldman aan de viool hangt. Ik krijg er warm noch koud van.
  19. Great Guitars at the Winery / Charlie Byrd, Herb Ellis, Barney Kessel / 1980 / ***
    Gemoedelijke bop die zich zeer gemakkelijk laat beluisteren. Zeer te smaken als achtergrondmuziek, of om knieknikkend of hoofdschuddend uw kop te laten binnendringen.
  20. Only Everything / David Sanborn / 2010 / **(*)
    Standard jazz, geen verrassingen; niet geheel overtuigd van de vocale interventies.
  21. The Stanley Clarke Band / The Stanley Clarke Band / 2010 / **(*)
    Even energiek als de voorganger, maar net iets minder opwindend.
  22. Storyteller / Marilyn Crispell / 2004 / **(*)
  23. Outward Bound / Eric Dolphy / 1960 / ***
  24. The Avant-Garde / John Coltrane & Don Cherry / 1960 / ***(*)
    Coltrane speelt Coleman. Opwindende, dynamische muziek, waarin Don Cherry eigenlijk minder opvalt. Bevat wel een zeer gemerkte passage van Percy Heath (meer dan Charley Haden).
  25. The Panther / Dexter Gordon / 1970 / ***
  26. Lost In A Dream / Paul Motian / 2010 / ***
  27. Living Time / Bill Evans / 1972 / **
    Experimenteel gedoe. Soms leutig, soms niet.
  28. Re: Person I Knew / Bill Evans / 1974 / **(*)
  29. Live In Switzerland 1975 / Bill Evans / 2005 / ***
  30. np3 / Nils Petter Molvaer / 2002 / **(*)
    Zit in dezelfde genre als Erik Truffaz. Was een paar jaar geleden heel erg hot, dit soort muziek, maar de populariteit lijkt iets getaand. Beluisterbaar, maar redelijk voorspelbaar.
  31. Concert in Copenhagen / Lennie Tristano / 1997 / ***
  32. Expansions / McCoy Tyner / 1968 / **
  33. No Idea / Misha Mengelberg / 1996 / ***(*)
    Fantastische plaat, met herinterpretaties van een aantal standaard-klassieke nummers. Het begint evenwel met een eigen ‘compositie’ met een hilarische verwijzing naar het Star Trek thema.
  34. To The sea / Jack Johnson / 2010 / ***
    Believe the hype; dit is het soort songwritersmuziek waar ik graag naar luister. Ik kende Jack Johnson niet, maar dit is blijkbaar al zijn zesde album.
  35. Sea Sew / Lisa Hannigan / 2008 / ***
    Het debuut van Lisa Hannigan, voornamelijk bekend van haar samenwerking met Damien Rice.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

Bram Weijters Trio

Bram Weijters Trio door Bruno Bollaert

Toen wij in Seattle zaten, zat Bram ergens in Canada (Banff, als ik mij niet vergis). Rond de tijd dat wij weer uit Seattle weg trokken, kwam hij naar daar afgezakt voor een paar concerten. Zelden zo ver van huis zo nipt iemand gemist.

Bram Weijters Trio: Bram Weijters (piano), Nicolas Rombouts (contrabas), Steven Cassiers (drums)

Raw Kandinsky

Raw Kandinsky door Bruno Bollaert

Ze hadden rap een plastic stropdas in elkaar geflansd, de mannen van Raw Kandinsky. Want hoewel de temperaturen tropisch waren, speelden ze het gros van hun twee Jong Jazztalent sets in vest.

Raw Kandinsky: Johan De Pue (gitaar), Quirijn Vos (trompet); Martin Masakowski (bas), Luca Susti (drums)

Gent Jazz op Gentblogt

Terwijl ze bij Gentblogt ijverig verslag uitbrengen van de Gentse Feesten, krijgt u hieronder nog een overzicht van wat er allemaal gepubliceerd werd over het voorbije Gent Jazz festival (de 9e editie, volgend jaar wordt het nog een groter feest).

One Step Beyond by Bruno Bollaert

Jazz, godverdomme!, een aankondigingsartikelvoor het eerste deel van het festval.

Gent Jazz uit de startblokken, waarin ElsS enthousiast bericht over De Beren Gieren, DjanGO!, en het iets minder begeesterende concert van Norah Jones.

Gent Jazz: en attendant Ornette, waarin ikzelf schrijf over het aangename wachten op Ornette Coleman, in het gezelschap van het Greg Houben Trio, Kurt Elling en de ellenlange Pierre Vaiana & Salvatore Bonafede ‘Itinerari Siciliani’ feat. Manolo Cabras.

Gent Jamm: Getuppa!, over de historische jamm session na het slotconcert van de Chick Corea Freedom Band, waarin het Vijay Iyer Trio en Hiromi –tot hun eigen ongeloof– kwamen meespelen. En het was al zo’n goede dag geweest, met Vijay Iyer en daarvoor de Christian Mendoza Group.

Gent Jazz: Toots: de Julian Lage Group en Toots, met daartussenin de Stanley Clarke Band feat. Hiromi. Was dit Middelheim? Of zondag?

Gent Jazz: voetbal; is dit jazz? vroeg men bij de radioKUKAorkestband. Ik deed een middagdutje bij de Jungle Boldieband, werd wakker geschud door Odean Pope & His All Star Odean’s List, die al gauw plaats moest maken voor Pat “no pictures please” Metheny.

Gent Jazz: Portugese stoelendans. Bram De Meyer schrijft voor het tweede gedeelte, en wij vergapen ons aan Cibelle, vinden dat Mariza een groeispurt heeft gekregen (of stelten onder haar rok verbergt), en laten ons doof maken door Gilberto Gil.

Gent Jazz: Countdown-feest der pioniers. Ze zingen wat vals, bij Vive Le Jazz, maar Danny Mommens en Els Pynoo weten ons zeer te charmeren. The Cinematic Orchestra is daarentegen als saai te omschrijven, en hoewel Kruder & Dorfmeister feat. MC Earl Zinger & Ras MC T- Weed, Visuals by Fritz Fitzke: The 16 F***king Years Anniversary Session een nog langere naam hebben opgegeven dan Pierre Vaiana & Salvatore Bonafede ‘Itinerari Siciliani’ feat. Manolo Cabras, vinden we hun muziek best te pruimen. Hun bassen iets minder, getuige daarvan de hoofdpijn en het vele nachtbraken na tien minuten frontstage.

Gent Jazz: Spannend, soulvol en silly. Wij horen Root, Gil Scott-Heron en de ambiance bij Madness, maar hebben iets te lang gedelibereerd (in de VIP area, dankuwel) over het Jong Jazz Talent Gent concours om echt van de concerten te hebben kunnen genieten.

Gent Jazz: Less Is More. Het begint met de HOGent Conservatorium Band, met een zangeres die lijkt te vrezen dat de fotografen het op haar korte kleed hebben gemunt. Het vervolgt met een misschien iets te vroeg geprogrammeerde Soil & ‘PIMP’ Sessions (aargh: daglicht, zien wij die kerels denken), Patrick (de sympathieke mens aan de persingang) ontdekt God in Joe Bonamassa, en wij gaan helemaal plat voor een authentieke Trixie Whitley.

http://www.flickr.com/apps/slideshow/show.swf?v=71649

Zie ook mijn Gent Jazz 2010 flickr set.

Koppijn

Vive le Jazz by Bruno Bollaert

… en dat heeft niets met Vive le Jazz te maken. Ze mochten dan al eens een beetje vals zingen, ze waren fantastisch aandoenlijk, Danny Mommens en Els Pynoo. Hun versie van Cole Porters I Get a Kick out of You was om bij weg te smelten, Vlaams-Engelse tongval incluis.

The Cinematic Orchestra by Bruno Bollaert

The Cinematic Orchestra deden hetzelfde als vorige keer.

Kruder & Dorfmeister by Bruno Bollaert

De bassen van Kruder & Dorfmeister hebben mij fysiek misselijk gemaakt. Ik was gelijk blij dat we maar tien minuten kregen om foto’s te maken, want ik denk dat ik anders mijn ziel helemaal uit het lijf had gekotst. Koppijn, maat. En ja, vanzelsprekend had ik oordopsels in.