Categorie: algemeen

vampirella

Eigenlijk zou Tessa het liefste hebben dat ik eens een dagje/weekje ‘binnenkom’ op ’t UZ om eens een grondige screening te ondergaan. Kwestie van de zaak van de aften eens tot op de bodem te onderzoeken. Gezien ik dat compleet niet ziet zitten, besloot ze alvast met een mini-onderzoekje van start te gaan.

Bij haar thuiskomst gisterenavond, had ze een klein plasticzakje mee. Daarin staken een groot groen dubbelgevouwen blad, een dikke elastiek, vier vacuum testbuisjes, een soortement recipiënt en twee naalden. “Voor als er een probleempje zou zijn, dan heb ik tenmiste nog een tweede.”

En vanochtend mocht ik eraan geloven. Vier buizen bloed uit mijn linkeram gezogen, en op het groene blad een hele resem gewenste onderzoeken aangekruist. Whatever. Zolang ik maar niet onder observatie moet.

Heel yukkie overigens om een buisje met je nog warme bloed daarin in je handen te houden.

(http://www.vampirella.com/)

dramaqueen

Onder het leidmotiv ‘drama & pathetiek’, our Monday morning mood song:

Temperature’s rising,
Fever is high,
Can’t see no future,
Can’t see no sky.

My feet are so heavy,
So is my head,
I wish I was a baby,
I wish I was dead.

Cold turkey has got me on the run.

My body is aching,
Goose-pimple bone,
Can’t see no body,
Leave me alone.

My eyes are wide open,
Can’t get to sleep,
One thing I’m sure of,
I’m in at the deep freeze.

Cold turkey has got me on the run.
Cold turkey has got me on the run.

Thirty-six hours,
Rolling in pain,
Praying to someone,
Free me again.

Oh I’ll be a good boy,
Please make me well,
I promise you anything,
Get me out of this hell.

Cold turkey has got me on the run.
Oh, oh, oh, oh…

Cold Turkey, John Lennon 1969

too much info

Beurgh. Ik ben zo misselijk als wat, en ik heb het gevoel een kater te hebben. Terwijl ik pertinent zeker weet dat ik geen kater heb want er is geen alcoholinname geweest.

Vanacht geen oog dicht gedaan. Ik weet niet of het was van mijn maag en darmen die voortdurend lagen te ‘rommelen’ dan wel van de jeuk die ik over mijn ganse lijf had. Rechtstaan ging niet, want ik voelde mij zo ijl als wat. Blijven liggen was de enige optie, vol overgave thinking happy thoughts, zodat ik aub maar in slaap zou kunnen geraken.

To no avail. Ik denk dat ik tussen twee en drie even weg geweest ben, maar daarbij is het dan ook gebleven.

Eurgh (om bij een thema te blijven). ’t Is weer ’t seizoen. Ik sta vol aften, en de pijn is bijwijlen niet te harden. Gisteren dus maar wat serieuze painkillers genomen, en ik vrees dat die kater daar wel eens aan zou kunnen te wijten zijn. Shit. Ik zou effekens een dutje moeten kunnen doen.

eindelijk

De verlossende woorden op meteo.be.

Tijdens het weekend wordt het wisselvallig en vrij fris met buien. De maxima schommelen rond 16 graden.
Vanaf volgende week wordt het droger en zachter met maxima rond 20 graden.

En voorlopig hebben ze de bal er nog niet echt naast geslagen (helaas). Maandag dus eindelijk met de motor. Voor ik uit mijn vel spring van ambetantigheid.

misc 20030321

  • Dit lijkt me waanzinnig gevaarlijk. Kijk, ik ben volledig voorstander van snelheidsbeperking in de bebouwde kom (bij uitbreiding: waar ook nodig). Iets als dynamisch opklappende drempels komt echter over als levensgevaarlijk. Er mag dan nog een bord voor staan, maar waarom plaats je dan niet meteen permanente drempel? Die oplossing lijkt me bovendien stukken goedkoper.
  • De bonobo is een mens. Zo wist de man van het half zeven journaal te vertellen. De genen van de mensapen bonobo en chimpansee blijken zo dicht bij de menselijke genen te liggen dat van mensapen geen sprake meer kan zijn, maar dat beide errrm… rassen echt wel tot de mensen behoren. En laat hiermee dan maar alles gezegd zijn.
  • Oh. Qua gizmo-gehalte kan dit wel tellen.

moved

Hoewel we (nog) niet van provider veranderd zijn, is de URL van dit weblogje wel reeds aangepast aan de nakende nieuwe situatie. Alle bestaande links worden evenwel nog een tijdje doorverwezen, maar als u een bookmark hier naartoe zou hebben:

http://www.volume12.net/12/

change 20030519

Momenteel heb ik een veel te grote onnodige kost aan hosting (een stuk of zeven domeinen, waarvan slechts twee eigenlijk echt aktief), voorlopig nog gedragen door ‘de bvba’. Binnenkort wordt die echter helemaal opgedoekt, en verschuiven een heleboel lasten naar de privé-sfeer.

Het is dus hoog tijd om eens een beetje ballast af te werpen. Binnenkort verandert dit weblog dan ook van adres. Ik zoek het allemaal nog een beetje uit, maar vermoedelijk wordt het http://www.volume12.org/12/

(to be continued)

rode zondag

Met bovenstaande titel probeer ik mij van verdere commentaar over de verkiezingen te onthouden. Behalve dit dan: they had it coming, met een naam als CD&V (christen democraten verliezen).

En heeft er iemand Virgin Express Beach Wear gespot in de verkiezingshokjes?

Genoeg. Probeer op deze troosteloze (wat het weer betreft tenminste) maandag ook eens Mozilla Firebird uit. Web standards! Gratis (duh)! Snel!

berliner ketchup

En dit is dan ook meteen het laatste deel Berlijn. Before I bore your socks off. Een paar algemene bevindingen:

  • Never underestimate the power of a cold shower. (En het binnenrijm krijgt u er voor niks bij.) Nooit gedacht dat een koude douche je zo gemakkelijk wakker kon krijgen. Enfin, ik had wel een vermoeden natuurlijk. Niet vergeten af te ronden met warm water, want anders val je we zo terug in slaap. (Lichaamstemperatuur gaat naar beneden om te slapen, en naar boven als je actief bent.)
  • When going places, always take your camera. En kort dat maar gewoon af naar always take your camera. Zelfs al denk je dat je die niet gaat kunnen gebruiken. Verdomme toch, ik kon mezelf wel voor het hoofd slaan.
  • One word: homesick. Nooit gedacht, maar plots miste ik alles en iedereen.

Observaties bij het thuiskomen:

  • Het besef dat je eigenlijk een beetje op reis bent gegaan zonder een frank te hebben uitgegeven. Edoch onmiddellijk gevolgd door het besef dat je eigenlijk helemaal niet op reis bent gegaan, maar gewoon op een iets andere manier op een iets andere locatie iets intensiever hebt doorgewerkt.
  • Een stapel rekeningen die op je liggen te wachten. (Ik was toch maar een paar dagen weg?)
  • Een zending van amazon die op het werk was toegekomen.
  • Een bevestiging van een andere bestelling (een windscherm voor de motor).
  • Henri kunnen afhalen van school.
  • Henri die in mijn armen springt en zegt ‘ik heb je zo gemist, papa‘.
  • Tessa die met een bos bloemen voor mij thuiskomt.

spargel

Het aspergeseizoen is aangebroken. Dat was duidelijk te zien aan alle menukaarten in Berlijn. Het was quasi onmogelijk ook maar ergens te lunchen (laat staan te dineren) zonder op zijn minst 1 asperge op je bord te krijgen. Al was het maar als een hors d’oeuvre.

En verder? Tsja. Zaterdag committee meetings, zondag een speakers breakfast om 7u30 en maandag van hetzelfde maar dan om 6u30 dankuwel alstublieft.
In de voormiddag plenaire zittingen en in de namiddag board meetings, waarbij traditioneel het paneldebat zondagvoormiddag een beetje uitgelopen was. Lunch was voorzien om 13 uur, maar ‘as not to break up the discussions‘ werd dan maar besloten (rond 13.15) om nog maar eventjes verder te gaan… tot uiteindelijk 15.00
’s Avonds gala diner (zondag) en een show and dine in de Wintergarten (maandag).

En eigenlijk heb ik dus niks gezien van Berlijn, behalve de DZ Bank, en de weg van daar naar het hotel (een lang stuk Unter dem Linden, langs de Russische ambassade, en een kort stukje van de Friedrichstrasse).