’t Is een klassieke pound cake, zo schrijft Deb van Smitten Kitchen, maar dan lichter en luchtiger. Al zijn het wel niet de klassieke verhoudingen die ze gebruikt (250g elk), maar hey: het werkt. Gisteren was het de eerste woensdag van het schooljaar, dus Henri mocht meehelpen (met volle goesting bovendien). Eerst nog geheel in Sint-Pietersblauw getooid, nadien –toen de witte bloem ons van het vele zeven rond de oren vloog– in onderhemd.
Simpel om te maken, met een trucje dat ik reeds gebruikte (eiwitten afzonderlijk opkloppen), maar nog een stapje verder uitgewerkt.
Benodigdheden
- 225 g ongezouten boter op kamertemperatuur (net niet gesmolten)
- 200 g bloem
- 1/2 (een halve) koffielepel bakpoeder
- een snuifje zout
- 4 grote eieren, gescheiden
- 185 g fijne kristalsuiker
- 1 koffielepel vanille-extract
- de zest (= geraspte schil) van 1 citroen (of limoen)
Zo gemaakt
Verwarm de oven voor op 175°C; beboter en bebloem uw cakevorm.
Zeef de bloem drie-vier keer; voeg na de tweede keer het bakpoeder en het zout erbij. Geloof mij, dat zeven zorgt voor een verschil in textuur.
Klop de eiwitten op tot ze zachte pieken vormen. U gebruikt hiervoor best een elektrische mixer. Klop er dan geleidelijk aan 100 g van de suiker door.
Klop de boter zacht (alweer in/met uw elektrische mixer), en klop er geleidelijk de suiker door, en nadien de eierdooiers. Klop flink door tot alles licht en luchtig is. Voeg er ten slotte de zest en het vanille-extract aan toe.
Meng de bloem onder het botermengsel. Vouw voorzichtig de opgeklopte eiwitten onder het beslag. Giet het in de cakevorm, en bak gedurende 35 tot 45 minuten (42 in mijn geval). Doe de cake-test.
Laat tien minuten in de cakevorm afkoelen, haal het dan uit de vorm, en laat de cake verder afkoelen op een rooster.
Smakelijk!
Wat ik altijd doe, ik eerst een kwartiertje op 50 graden, dan een kwartiertje op 100 graden, en tot slot nog een tijdje (tot hij goed is), op 170 graden. De buitenrand is dan iets minder hard en dat heb ik persoonlijk liever.
Wat ik niet doe, maar wel eens ga proberen, is al dat apart opkloppen. Ik kieper gewoon alles tegelijk in één kom en roer tot ’t glad is. Af en toe zelfs met brokjes boter. Ik ben benieuwd wat jouw behandeling (incl zeven) voor effect heeft op textuur, ik ga dat uittesten!
Gert
Tessa is zot van zo’n korstje, maar ik heb het vaak ook liever wat minder eigenlijk. Een vraagje, geheel uit nieuwsgierigheid: waarom niet meteen de ganse tijd op 160 graden bijvoorbeeld? Ik ga het de volgende keer eens proberen. (Laat gerust ook eens weten of je tevreden bent van de zeefmethode.)