(Rolleiflex FX 80mm f/2.8, Fuji Reala, 100ASA)
Zaterdag dwaalden we rond op Mount Rainier National Park. De eerste stop was Longmire, waar we als opwarmer de Trail of the Shadows afwandelden. Ocharme een kilometer lang, was de trail echter nog volledig ondergesneeuwd, waardoor we er toch iets langer over hebben gedaan dan de geafficheerde 30 minuten. De bubbling mineral springs bruisten als was er een aspirine in gegooid, en borrelden ook buiten hun normale, zomerse, inkapselingen. Het was een sterk contrast tussen de milde temperatuur van de lucht, en de toch wel dikke sneeuwlaag op de grond. Heel verraderlijk, want die sneeuw was niet overal even hard, en als we er te diep doorheen zakten, was de kans niet onbestaand met de voeten in een ondersneeuws waterloopje terecht te komen.
Na drie vierde van het traject te hebben afgelegd –ongeveer op de plaats waar bovenstaande foto werd genomen (een hele tijd later weliswaar)– kwamen we op een splitsing die ons naar onze tweede, langere, tocht bracht.
Maar Bruno toch! Uw vrouwke zo afmatten! Ze ziet er compleet wasted uit. Niet iedereen is zo zot van drie keer in de week 11km te lopen, hoor.
Maar wat verwijt ik u? Ik heb geen recht van spreken, zoals mijn ega wellicht zou getuigen tijdens een van onze wandelvakanties. Ik herkende die gebogen houding van ergens…
Naast he prachtige contrast tussen licht en donker valt ook het behoorlijk sterke contrast qua kledij op 🙂
jij begint steeds kusntiger foto’s te trekekn! knap horo kerel!
in feite is uw stijl heel “eigenzinnig” zefls met uw jazzfoto’s
jij kunt een dynamiek compleet bevreizen tot een sfeervol statisch beeld
en deze foto heeft in feite iets donkers over zich door de kap van verborgen gezicht henri en de uitgeputte dame 😉
Bruno – iets volledig anders, maar ik weet niet wat de snelste manier van contacteren is – surf eens naar http://orangette.blogspot.com/ – heb je plannen morgenavond? ’t is in Seattle!
Knap.
Interessant beeld! Uw vrouwtje ziet er trouwens nog steeds heel fit en sexy uit, ondanks de inspanning. Afmatten… pff. Wij vrouwen laten ons niet kennen. @Frederik: je hebt inderdaad geen recht van spreken 😉
Bedankt voor de lieve reacties!
(En i* extra bedankt voor de tip.)