… (de madam zit ergens in Frankrijk voor een congres) slaapt de muis een gat in de dag. En gaat hij daarna met zijn zoon de hoogstnodige zaken halen in het stadscentrum (twee DVDs van Lucky Luke bijvoorbeeld voor de zoon –voor geen geld– en vijf andere voor zichzelf –voor nog minder geld, echt waar). En bezoeken ze iemand anders’ huis, in gezelschap van de familie V.. En gaan ze uiteindelijk ergens eten in de buurt van station omdat ze vergeten zijn inkopen te doen, en dus niks eetbaars in huis hebben.
Een ontbijt konden we nog net bijeen scharrelen –geen van beiden had zin om naar de bakker te stappen– over het middagmaal moeten we nog nadenken. Maar daarna gaat het alvast kermiswaarts (“ik zou graag zo ne keer schieten, en dan in het spookkasteel, en dan naar het spiegelpaleis, maar oliebollen moet ik niet hebben deze keer” dixit de zoon). En om 16u is hij alweer weg. Naar de grootouders. En dan op boerderijklas. Ik overleef dat overigens amper, dergelijke uitstappen, dus stamp ik de komende dagen zo vol mogelijk zodat ik mijn gedachten kan verzetten. Ik heb toch ’t kot voor mij alleen.
Zie da ge nog een spookkasteel voor mij overhoudt he, muisjes!