Tijd voor The Grand Finale: de schubben.
(Zie ook deel I, deel II, deel III, deel IV, deel V & VI)
Tessa ging pas een pak later komen, maar Henri bleef bij de grootouders slapen, zodat we achteraf nog naar de Martino snel een hapje konden eten. Vreselijk lang zou het niet duren, dacht Tanne, maar toen we ongeveer een derde hadden ‘beschubd’, was het plots al een uur later. We zouden de volle drie uur nodig hebben om mijn arm tot rauw vlees te kietelen.
De schubben waren ook een soort schaduwwerk, waardoor Tanne opnieuw gebruik maakte van de ‘kam’. De pijn is daardoor zeer dragelijk, maar door de hoeveelheid huid die wordt bestreken (of ‘gekamd’), had het voor mij toch niet veel langer moeten duren.
Nu staat de draak er dus (zo goed als) volledig op. Kort na nieuwjaar moet ik nog één keer terug, om kleine dingetjes bij te werken. De schubben zijn iets donkerder dan de rest van de tattoo op de foto’s, omdat de inkt pas was gezet. Maar ondertussen zijn ook de schubben een weinig verbleekt, zodat ze perfect bij de rest van de inkt passen.
En de draak is al lang een deel van mijzelf geworden.
(Foto’s: Tessa)
Ik vind het best knap. Mooi detail en dergelijke.
Zalig. Echt geslaagd. 🙂
mooi werk. De inspanning waard.
Schoon. Echt waar.
ik vraag me zo ineens iets af: een tijdje geleden was jij toch met gewichten beginnen werken, niet?
was dat met voorbedachten rade? kwestie van een grotere draak te kunnen placeren?
Heeft die draak nu zo’n leesbrilleke op of zie ik dat verkeerd?
Bedankt voor de commentaar, iedereen.
@joke: brilletje? nee hoor.
@bert: louter toeval. Het was dringend tijd om iets van fitness te doen. 🙂
Vakwerk!