Ergens in het vorige decennium, werd mijn keuken met veel zin voor begrip en met een gezonde portie medelij, als bonsaikeuken omschreven. Destijds beschikte ik zelfs nog over een oven, die ondertussen zo’n vier jaar geleden de geest heeft gegeven. Eerder dit jaar hebben we eindelijk de knoop doorgehakt om een nieuwe keuken te installeren. De ruimte is er niet groter op geworden, wel mooier en efficiënter ingedeeld, en voorzien van alle machinerieën voor de moderne keuken.
De werken zijn begonnen ergens midden mei, en terwijl de ruimte dan wel klein mag zijn, is zo’n klus niet op een weekje geklaard. Kijkt u even mee?
Tot 19 mei zag de keuken er ongeveer zo uit:
Voor de aanvang van de werken moest alles uit de keuken verwijderd worden. Ik ben in de Ikea een paar bakken gaan kopen, waarin ik alles naar de benedenverdieping heb verhuisd. Dat zelf ineengeprutst mdf-kastje staat daar nu nog, met daarin allerlei borden etc. dat we eigenlijk toch niet gebruiken.
In een nis waar de koelkast staat, zat vroeger een kleine dienstlift (zo’n ding waarmee borden en dienbladen van het gelijkvloers naar boven werden gebracht). Onze vorige koelkast paste daar perfect in, maar de nieuwe is hoger. Geen nood, er is nog ruimte, dacht ik. Gewoon een hol klinkende wand verplaatsen, hoe moeilijk kan dat zijn.
Behalve dan, dat er achter die wand nog een gietijzeren vliegwiel (zie foto hiernaast), waarlangs vroeger de kabels van dat liftje liepen, in de muur zat verankerd. Ik heb het er alleen uitgekregen, met een halve bus WD40 en een hoeveelheid spierkracht waarvan ik niet vermoedde dat ik ze had. (Ik heb daarna wel een paar dagen schouderpijn gehad, maar dat is naast de kwestie.)
Dit was het resultaat:
Op 22 mei zou er een wand geplaatst worden, om de insprong in het aanrecht weg te werken (vóór die OSB werd nog waterbestendige MDF gemonteerd). De elektriciteit werd aangepast, en de aansluitingen voor het water. De elektriciteit was modern, maar niet modern genoeg om het vermogen te leveren voor mijn kookplaat.
Voor de keuken geplaatst werd, kregen de muren een fris laagje verf.
We hebben ongeveer een maand zonder keuken gezeten –goed om een paar Gentse restaurants en take-aways te proberen– en een weekje zonder koelkast. Het is onvoorstelbaar hoezeer een mens dat mist, zo’n koelkast.
Maar ziet, dit is het resultaat:
Aanschouw mijn goed georganiseerde keuken, met alles binnen handbereik. Ik ben voorzien van een inductievuur van 90 cm, een dampkap van 120 cm, twee ovens (een convectie-oven en een combi-oven convectie en stoom), een nieuwe koelkast, en een vaatwasmachine (welk een wonderlijk ding)! Ik ben gigantisch content.
