De nieuwe keuken

Ergens in het vorige decennium, werd mijn keuken met veel zin voor begrip en met een gezonde portie medelij, als bonsaikeuken omschreven. Destijds beschikte ik zelfs nog over een oven, die ondertussen zo’n vier jaar geleden de geest heeft gegeven. Eerder dit jaar hebben we eindelijk de knoop doorgehakt om een nieuwe keuken te installeren. De ruimte is er niet groter op geworden, wel mooier en efficiënter ingedeeld, en voorzien van alle machinerieën voor de moderne keuken.

De werken zijn begonnen ergens midden mei, en terwijl de ruimte dan wel klein mag zijn, is zo’n klus niet op een weekje geklaard. Kijkt u even mee?

Tot 19 mei zag de keuken er ongeveer zo uit:

20140519_keuken01

20140519_keuken02

20140519_keuken03

Voor de aanvang van de werken moest alles uit de keuken verwijderd worden. Ik ben in de Ikea een paar bakken gaan kopen, waarin ik alles naar de benedenverdieping heb verhuisd. Dat zelf ineengeprutst mdf-kastje staat daar nu nog, met daarin allerlei borden etc. dat we eigenlijk toch niet gebruiken.

20140521_keuken03b In een nis waar de koelkast staat, zat vroeger een kleine dienstlift (zo’n ding waarmee borden en dienbladen van het gelijkvloers naar boven werden gebracht). Onze vorige koelkast paste daar perfect in, maar de nieuwe is hoger. Geen nood, er is nog ruimte, dacht ik. Gewoon een hol klinkende wand verplaatsen, hoe moeilijk kan dat zijn.

Behalve dan, dat er achter die wand nog een gietijzeren vliegwiel (zie foto hiernaast), waarlangs vroeger de kabels van dat liftje liepen, in de muur zat verankerd. Ik heb het er alleen uitgekregen, met een halve bus WD40 en een hoeveelheid spierkracht waarvan ik niet vermoedde dat ik ze had. (Ik heb daarna wel een paar dagen schouderpijn gehad, maar dat is naast de kwestie.)

Dit was het resultaat:

20140522_keuken04

Op 22 mei zou er een wand geplaatst worden, om de insprong in het aanrecht weg te werken (vóór die OSB werd nog waterbestendige MDF gemonteerd). De elektriciteit werd aangepast, en de aansluitingen voor het water. De elektriciteit was modern, maar niet modern genoeg om het vermogen te leveren voor mijn kookplaat.

20140522_keuken05

Voor de keuken geplaatst werd, kregen de muren een fris laagje verf.

20140611_keuken06

We hebben ongeveer een maand zonder keuken gezeten –goed om een paar Gentse restaurants en take-aways te proberen– en een weekje zonder koelkast. Het is onvoorstelbaar hoezeer een mens dat mist, zo’n koelkast.

Maar ziet, dit is het resultaat:

20140626_keuken07

20140626_keuken08

Aanschouw mijn goed georganiseerde keuken, met alles binnen handbereik. Ik ben voorzien van een inductievuur van 90 cm, een dampkap van 120 cm, twee ovens (een convectie-oven en een combi-oven convectie en stoom), een nieuwe koelkast, en een vaatwasmachine (welk een wonderlijk ding)! Ik ben gigantisch content.

De Superette

De storm is al een beetje geluwd. In de boekskes toch, want bij De Superette zelf schuift het volk gretig de benen onder de tafel, en al zeker op een –vergeef mij de Suske & Wiske titel– zonnige zondag. Wij troffen er veel goed volk (zwaait naar de barista kampioene en de festivalorganistor) dat er gezellig zat te keuvelen en te genieten van zowel voedsel als sfeer.

De Superette, mocht u het gemist hebben, is de artisanale bakkerij annex restaurant van Kobe Desramaults. De chef van In De Wulf (Heuvelland/Dranouter) en De Vitrine (Gent), haalde onlangs nog het nieuws omdat hij met In De Wulf op de eerste plaats van de Europese restaurants werd gerangschikt door foodblogger Steve Plotnicki (van Opinionated About Dining). Over De Superette zijn de meningen duidelijk verdeeld: men is blijkbaar ofwel helemaal voor ofwel helemaal tegen. Vorige week sprak fotograaf Michiel Hendryckx zich onverdroten uit tegen het restaurant in DS Weekblad, terwijl tegelijkertijd in DS Magazine een oorverdovende loftrompet werd afgestoken voor hetzelfde etablissement, door Bruno Vanspauwen.

20140531_superette Op zowat de dag van de opening hadden wij al croissants en brood in huis gehaald. De croissants waren te hard gebakken (en toen we er een week nadien opnieuw gingen halen waren ze dat nog steeds), maar het brood was overheerlijk. Wel wat duur, vonden wij, 6,5 euro voor een brood is niet goedkoop te noemen. De prijzen in het restaurant zagen er niet meteen goedkoper uit, daarin konden we Michiel Hendryckx alvast bijtreden. 11 euro voor twee sneden brood met daartussen “kipsla, groene sla en piccalilly-uitjes voor crunchy plezier” (zoals Vanspauwen het omschreef), is al even prijzig als dat ongesneden brood zelf.

Die prijzen lijken mij op Amerikaanse leest geschoeid. Wie vergelijkt met gereputeerde Amerikaanse bakkerijen zoals Tartine Bakery in San Francisco, merkt een ontegensprekelijke parallel in zowel filosofie als prijzenstelling. In de VS heeft men trouwens een minder rijke broodtraditie dan in pakweg België en Frankrijk. De laatste jaren is daar gelukkig verandering in gekomen, maar in de VS blijft de speciality bakery meer een fenomeen dan voor de verwende Belg, die in zowat elk dorp aan deftig brood kan geraken.

Het brood van De Superette is wel degelijk anders, begrijp mij niet verkeerd. Het epitheton artisanaal bij het woord bakkerij is voor De Superette wel degelijk relevant (net zoals bij Chad Robertsons Tartine of bij Ken Forkish’ Ken’s Artisan Bakery in Portland). Er is gewerkt aan de ontwikkeling van dit brood, en de smaak is er ook naar. Het is bijzonder lekker, met een krokante (maar niet: harde) korst en een elastische (niet: taaie) binnenkant. Ik koop het graag, maar gezien de prijs beperk ik mij tot hoogstens eens per week. Wat geen slechte zaak hoeft te zijn, want dat zorgt ervoor dat ik er niet te veel gewoon aan geraak en het brood speciaal blijft.

Vandaag gingen we er lunchen. Ik was er naartoe getrokken in de overtuiging het restaurant achteraf aan de kaak te kunnen stellen als overgehyped. Al was ik het alvast oneens met de opmerking van Hendryckx over de aankleding. Het interieur en de uitstraling zijn best geslaagd, hooguit kan de betegeling van het plafond getuigen van een wel erg slechte smaak. Gezien ik evenwel zelden met mijn hoofd in de nek lig, was dat bezwaarlijk onoverkomelijk.

De lunch wordt geserveerd van 11.30 u. tot 14.30 u. De menukaart komt op een clipboard, waarop drie sandwiches, twee slades, een soep en een zoetigheid vermeld stonden. Gezien we met drie waren, en gewaarschuwd werden voor de relatief kleine porties, bestelden we aan de verbaasde ober meteen “alles van de kaart alstublieft (voorlopig behalve het zoet)”. De bediening is vlot en hoffelijk. We kregen dra onze drankjes: koude melk (3 euro), Monaco Tonic (3 euro) en 23 oolong thee (3,5 euro). De tonic was ok, maar niet bijzonder, de 23 oolong was lekker: subtiel en zacht.

20140622_superette01 20140622_superette02

Alle schotels van de lunch kwamen, zoals het hoort, op hetzelfde moment aan tafel. Het gezelschap deelde Varken, kimchi, Chinees bieslook (12,5 euro) en Kip salade, radijzen, zure room, lente-ui (10 euro). Zelf had ik voor de Eiersalade op granenbrood (8,5 euro) gekozen. Elk was onverdeeld tevreden. Het geel van mijn gepocheerd ei had misschien iets meer lopend mogen zijn, maar met de smaken zat het alvast bijzonder goed. Het was fris en rustiek, maar soms een beetje onhandig om met de handen eten (mes en vork helpen natuurlijk).

Er was ook nog Bouillon van geroosterde kip met geroosterde groenten (8,5 euro): heel lekker, beweerden de niet-vegetariërs, en Groene salade, croutons, karnemelkdressing (10 euro) en Bieten, gerookte yoghurt, granen (13 euro). Wat prijzige salades misschien, zeker de groene salade, die eigenlijk uit niet veel meer bestond dan wat eenvoudige blaadjes sla met dressing. Een lekkere dressing, maar toch geen 10 euro waard. De bieten waren dan weer voortreffelijk, lekker zacht met voldoende beet en vergezeld van citroenklaver.

20140622_superette03 20140622_superette04

Achteraf bestelden we toch nog het zoet. De Rabarber, custard (6 euro) was vergezeld door een chocomelk (3,6 euro) en een cappuccino (2,8 euro). Lekker, maar daarom niet meer dan dat.

Het totaal klokte af op 86,4 euro ofte net geen 30 euro per persoon, dranken inbegrepen. Dat is inderdaad niet goedkoop, maar toch ook niet uitzonderlijk duur. Ik was bijzonder te spreken over zowel het duurste (de bieten) als het goedkoopste (de eiersalade) gerecht, en ik zie mij eerlijk gezegd beide gerechten nog wel eens bestellen. Ik ben ook zeer benieuwd geworden naar het avondmenu (waar de groene salade 2 euro duurder is –al is dat ook niet echt een uitzondering).

Wie het restaurant enkel beoordeelt op de prijzen, is op een dwaalspoor geraakt. Het voedsel is met veel zorg bereid, de smaken zitten juist, en ik durf te opperen dat het gerechtvaardigd is om hiervoor een weinig extra te betalen. Het is zeker niet allemaal onvoorwaardelijk perfect (de harde croissants en de karige groene salade), maar soms komt het wel heel dicht in de buurt (de bieten en de eiersalade). Op zijn minst gaat u, zoals ik, eens langs met grote vooringenomenheid. Ik heb mijn mening alvast in positieve zin moeten bijstellen.

Films 201405

Dat zijn plots weer veel films op een maand? Zoudt ge denken?

We hebben sinds eind vorige maand een fitness toestel in huis (een crosstrainer), en ik spendeer daar nogal wat tijd op. Lezen terwijl ge traint, dat gaat mij niet zo goed af (ik heb het herhaaldelijk geprobeerd), maar films en series bekijken… dat is ideaal. (Lang leve iTunes en andere verhuurdinges.)

  1. The Young and Prodigious T.S. Spivet / Jean-Pierre Jeunet / 2013
    A 10-year-old cartographer secretly leaves his family’s ranch in Montana where he lives with his cowboy father and scientist mother and travels across the country on board a freight train to receive an award at the Smithsonian Institute.
  2. The Secret Life of Walter Mitty / Ben Stiller / 2013
    A day-dreamer escapes his anonymous life by disappearing into a world of fantasies filled with heroism, romance and action. When his job along with that of his co-worker are threatened, he takes action in the real world embarking on a global journey that turns into an adventure more extraordinary than anything he could have ever imagined.
    Daar heb ik nu eens keihard van genoten. Er kwam veel gezaag van de ‘critici’ naar het schijnt, ten dele omdat het verhaal van James Thurber, waarop het geïnspireerd is, niet zou gerespecteerd zijn. (U leest dat verhaal hier, het is een lange bladzijde leesgenoegen.) Ik vind dat verhaal vooral in het inleidende gedeelte van de film terug, en de rest is een evolutie, een bijna logisch gevolg van de synopsis. Ik kon mij ook totaal vinden in de stelling van fotograaf Sean O’Connell (gespeeld door Sean Penn), die aangaf dat hij soms niet afdrukte (en dus geen foto maakte) omdat hij zo in het moment zelf zat en het niet wou verknoeien door er een foto van te maken.
  3. The Guardian / Andrew Davis / 2006
    A high school swim champion with a troubled past enrolls in the U.S. Coast Guard’s “A” School, where legendary rescue swimmer Ben Randall teaches him some hard lessons about loss, love, and self-sacrifice.
    Een Top Gun kloon!
  4. We Bought A Zoo / Cameron Crowe / 2011
    Set in Southern California, a father moves his young family to the countryside to renovate and re-open a struggling zoo.
    Goedschikse familiefilm, gebaseerd op de memoires van Benjamin Mee (hoofdpersonage uit de film) die een zoo kocht in Devon (UK).
  5. Afflicted / Derek Lee & Clif Prowse / 2013
    Two best friends see their trip of a lifetime take a dark turn when one of them is struck by a mysterious affliction. Now, in a foreign land, they race to uncover the source before it consumes him completely.
    Een niet-conventionele vampierenfilm. Dat is de verrassing van deze film. Ik ben geen fan van de found footage (denk in zijn beste vorm aan de Blair Witch film), maar het valt best mee. Met ruimte voor een sequel, tiens.
  6. Jack Ryan: Shadow Recruit / Kenneth Branagh / 2014
    Jack Ryan, as a young covert CIA analyst, uncovers a Russian plot to crash the U.S. economy with a terrorist attack.
    Mja. Chris Pine is Harrison Ford niet natuurlijk, en Kenneth Branagh had misschien beter enkel geregisseerd i.p.v. ook geacteerd. In zekere mate onderhoudend, maar ik mis Tom Clancy.
  7. Anna / Jorge Dorado / 2013
    A man with the ability to enter peoples’ memories takes on the case of a brilliant, troubled sixteen-year-old girl to determine whether she is a sociopath or a victim of trauma.
    Er zitten een paar leuke plot twists in, maar het wordt allemaal net iets te ingewikkeld gemaakt. Toch onderhoudend, en een mooie prestatie van Taissa ‘American Horror Story’ Farmiga (het zusje van Vera trouwens, van Bates Motel, etc).
  8. 3 Days To Kill / McG / 2014
    A dying CIA agent trying to reconnect with his estranged daughter is offered an experimental drug that could save his life in exchange for one last assignment.
    Kevin Costner speelt de hoofdrol (ik had bijna twee d’s in dat woord geplaatst).
  9. Robocop / José Padilha / 2014
    In 2028 Detroit, when Alex Murphy – a loving husband, father and good cop – is critically injured in the line of duty, the multinational conglomerate OmniCorp sees their chance for a part-man, part-robot police officer.
    Overbodige remake van het meesterwerk van Verhoeven.
  10. Molly Maxwell / Sara St. Onge / 2013
    At Phoenix Progressive School, where everyone tries to outdo each other with creative self-expression, 16-year-old Molly Maxwell (Lola Tash) would rather be invisible than risk revealing herself as completely ordinary. When her young, handsome, disillusioned English teacher (Charlie Carrick) enters the picture and allows her to just be herself, Molly is suddenly able to flourish. As their student-teacher bond becomes more intimate, she begins putting herself on the line in unexpected ways while pursuing what she wants. But with each awkward, beautiful step towards an impossible romance, Molly risks alienating everyone she loves.
    Ik weet nog altijd niet geheel waarom, maar deze film is ergens blijven plakken. De personages zijn goed uitgewerkt, en hoewel de synopsis het niet laat vermoeden, overstijgt de uitwerking van het gegeven het niveau van de vijfTV-film.
  11. Her / Spike Jonze / 2013
    A lonely writer develops an unlikely relationship with his newly purchased operating system that’s designed to meet his every need.
    Romantisch dingetje met levenslessen wordt plots een raar science-fiction verhaal. Weird, maar viel best te pruimen. Al zou ik het geen tweede keer bekijken.
  12. Brightest Star / Maggie Kiley / 2013
    After the heartbreaking end of his first love, a recent college graduate sets out to win back the girl of his dreams only to discover a greater journey awaits him.
    Een raar liefdesverhaal, waarvoor de regisseur-scenarist misschien net iets te veel uit het eigen leven heeft gepuurd?
  13. Not Safe For Work / Joe Johnston / 2014
    An office worker is trapped inside the building where a killer is on the loose.
  14. Proxy / Zack Parker / 2013
    The life of three parents who have all shared the loss of a child. Motives are not what they seem and sanity is in short supply in this thriller.
    Mooie muziek, mooie fotografie, en zelfs al zijn de acteerprestaties niet alles, is dit een onderhoudende film. Het potentieel wordt niet geheel ingelost, maar het is bijna beter dan gemiddeld. (4,5/10)
  15. sxtape / Bernard Rose / 2013
    Adam and Jill attempt to spice up their relationship by recording a sex tape in an abandoned mansion. Realizing they’re not alone in their ominous surroundings, the couple discover some sex tapes shouldn’t be made as their kinky adventure turns into a desperate fight for survival.
    Saai. Ik heb alleen gekeken omdat het te lastig was om het uit te zetten terwijl ik aan het trainen was.
  16. Raze / Josh C. Waller / 2013
    Raze, a horror/action film, focuses on two abducted women & 50 other women who are forced to fight each other using their bare hands.
    Het had potentieel, maar het werd een onuitgewerkt cliché.
  17. In the Blood / John Stockwell / 2014
    When her husband goes missing during their Caribbean vacation, a woman sets off on her own to take down the men she thinks are responsible.
    Zelden draait het einde van een film op zo’n grote anticlimax uit. Van de mens van Turistas en Into the Blue.
  18. Non-stop / Jaume Collet-Serra / 2014
    An air marshal springs into action during a transatlantic flight after receiving a series of text messages that put his fellow passengers at risk unless the airline transfers $150 million into an off-shore account.
    Onderhoudende cliché-film die alle conventies van het genre respecteert en op de juiste plaats uitvoert: niets nieuws, niets verrassends, maar min of meer deftig uitgevoerd.
  19. Oculus / Mike Flanagan / 2013
    A woman tries to exonerate her brother, who was convicted of murder, by proving that the crime was committed by a supernatural phenomenon.
    Trage, maar ergens interessante film, die helaas wat te lang uitgesponnen werd voor de manier waarop hij werd uitgewerkt. De film lijkt voordurend te twijfelen tussen een genrefilm en een vernieuwend gegeven. De full feature film is gebaseerd op een eerdere kortfilm van de regisseur (uit 2006) en ik ben eigenlijk wel benieuwd om die eens te zien.

(films vorige maand)