Toen we –anderhalf jaar geleden– die Saeco kochten, kwam daar ter promotie een Bongodoosje bij. Wij kozen voor de Wellness versie, omdat we dat wel eens wilden proberen, en omdat het leutig leek. Ondertussen kregen we overal overwegend negatieve ervaringen over die Bongo-toestanden te horen, dus wij vertrokken vrijdag in de vroege namiddag geheel in de filosofie van Mel Brooks (Hope for the Best. Expect the worst.
) naar onze wellness bestemming.
Van de vele opties hadden we uiteindelijk voor Dolce La Hulpe in Brussel gekozen. Google maps stuurde ons op zoek naar “Andere richtingen” aan het einde van de R0, die voor ons echter zonder onderbreking overging in het andere stuk van de ring ergens aan het Vierarmenkruispunt. Gelukkig zag ik nog boven op een berm een wegwijzer met Terhulpen voorbijflitsen, en besloten we na een tweetal afritten toch maar terug te keren. Vanuit Terhulpen zelf, was Dolce La Hulpe overigens heel gemakkelijk te vinden. “We moeten toch maar eens zo’n GPS aanschaffen,” beweerde Tessa, “want dat kost tegenwoordig niks meer, voor zo’n basismodel.”
De ontvangst was heel vriendelijk en probleemloos in het Nederlands; de Bongo voucher werd zonder verpinken aanvaard. Op weg naar onze kamer –dik in orde overigens– kwamen we al een paar mensen in badjas tegen, en ook wij verspilden geen tijd alvorens ons richting wellness te spoeden. Badkledij is verplicht –ideaal dus voor mensen die zich liever niet bloot geven. Eén juffrouw had zich aan dat gebod niet gestoord —fine with me— maar had dan wel de culot om –alvorens snel weg te vluchten– boze blikken te werpen naar het gezelschap dat zonder argwaan de sauna kwam binnengestapt.
De faciliteiten bestonden uit een klein zwembad, een sauna en een hamam, open van 6u tot 23u. De hamam is het gemakkelijks om in te vertoeven: dikke sluiers warme mist dringen uw longen binnen; de sauna is iets lastiger: 85°C droge hitte. We hebben flink afgewisseld, veel gerust, en voor de rest niks gedaan. Onze sauna-ervaring beperkte zich daarvoor tot een eerder toevallig bezoek tijdens een kortstondig verblijf op de Engelse buiten, waar ons hotel een min of meer populair wellnessoord bleek te zijn –al heette dat toen nog niet zo (we spreken van minstens tien jaar geleden).
Edoch: voor herhaling vatbaar. Eens zien of we dat niet wat dichter bij huis ook kunnen beleven. (En anders kopen we eens zo’n Bongoding voor onszelf.)
