Toen we terug thuis kwamen van Parijs stak er tussen de hoop correspondentie een wit linnen zakje, iets groter dan een halve A4 (iets langer vooral). Aan de buitenkant kleefde een luchtpost vignet en Customs Declaration formulier van de USPS. Op het adreslabel was in mooie letters Fray geprint. Het zakje is hier tot vandaag ongeopend blijven liggen. Ik wist immers wat erin zat, en ik wou er een foto van nemen voor ik het opende, maar dat kwam er maar niet van.
The Fray is een van de oudere websites, en had zich als doel gesteld verhalen te verzamelen. Er werden zelfs heuse vertelavonden georganiseerd waarop iedereen zijn ding live kon brengen, en het gebeuren werd al gauw redelijk populair. In mei van 2005 sloot The Fray haar deuren, om zich te herbronnen.
Begin dit jaar gingen de deuren van de website opnieuw open. Dezelfde focus op verhalen bleef behouden, met dat verschil dat ze nu ook worden verdeeld via een magazine, waarvan er één editie per kwartaal is gepland. De meeste verhalen kunnen ook online worden gelezen, maar zo’n tijdschriften in uw handen houden, dat blijft toch nog steeds een onbeschrijflijke meerwaarde hebben. Meer had ik niet nodig, en voor ik het goed besefte, had ik op de subscribe now knop geklikt, en een Toe-Dipper exemplaar besteld om eens te proberen.
Proberen, ja, want het blijft duur, om zoiets uit Amerika te laten overkomen. McSweeney’s is nog zoiets waar ik graag een abonnement op zou nemen. Maar zo duur: overseas shipping ranges from $20-$85
!