batterijloos

Vraagt Beau in de reacties op Leica M8:

Hoe werkt dat batterijloos fotograferen? Op wat voor energiebron werkt dat dan?

Wel, ’t is eigenlijk wreed simpel: om foto’s te maken hebt ge hoegenaamd geen andere energiebron nodig dan licht (jawel, licht is energie).

Opa Pettson zou dit zonder twijfel veel beter kunnen uitleggen, maar in zijn allereenvoudigste vorm is een foto niet meer dan licht dat –in verschillende sterktes– op een lichtgevoelige plaat (de film) wordt geregistreerd. Een fototoestel hoeft niet meer te zijn dan een doos met een gaatje in om dat licht door te laten, de zogenaamde pinhole camera (zoek maar eens op Flickr met de tag pinhole camera).

Al de rest, lens, sluiter, filmtransport, lichtmeter, etc, zijn zaken die werden toegevoegd voor het comfort van de fotograaf (zoals automatische lichtmeting) en de verbetering van het beeld (scherpere beelden door betere lenzen bijvoorbeeld).

Zo’n Leica is een volledig mechanische camera, d.w.z. de scherpstelling is manueel (geen autofocus); de diafragmering is manueel; het filmtransport gebeurt manueel: om een foto te nemen moet je eerst de film doorspoelen, en tegelijkertijd span je daarmee de sluiter op (dat gebeurt via een veer, een beetje zoals met een speelgoedpistool met ‘poerkes’); afdrukken is manueel: om de foto te nemen, druk je de sluiterknop in, waardoor de sluiter met de handmatig ingestelde snelheid wordt geopend en opnieuw gesloten. Batterijloos fotograferen dus.

(In de M6 zit wel nog een lichtmeter, en daarvoor heb je een batterij nodig, maar als die lichtmeter niet werkt, kan je nog steeds foto’s maken. Een goede belichting kan je dan bekomen via de sunny 16-rule bijvoorbeeld.)