met zijn bokkepoot tot in uwen slokdarm

Meesterlijk. Via Pietel bij Humo Liegt! terecht gekomen. Het eerste filmpje (Jongeren en Gezondheid) had ik gisteren net op TV gezien, maar het tweede is nóg beter.

Maar ga misschien eerst het filmpje bekijken voor ge verder leest: Jongeren & Geloof.

Gij zult branden in de hel! De duivel zal u verkrachten! Met zijn bokkepoot tot in uwen slokdarm, met zijn horens in uw gat, elke dag opnieuw! En elke dag opnieuw zult gij nadenken over al die keren dat gij ’t Huis van de Heer voorbij zijt gegaan zonder respect te tonen, en ik, ik zal vanuit het Paradijs pissen op uwen kop zodat uw ogen van de stoom zullen verbranden. Da ga’k ik doen!

Ik. Kom. Niet. Meer. Bij.

Hoe ongelooflijk Vlaamsch. Hoe ongelooflijk herkenbaar. Het had Daens kunnen zijn, of Jan Decleir. (Of is dat niet hetzelfde?) De manier ook waarop hij spreekt, de klemtonen die net op de goede plaats worden gelegd.

Verbroedering tegen verloedering. […] Zodat we die daverende spooktrein vol pokkepubers terug op het goede spoor krijgen… Hoever kan zelfspot eigenlijk gaan?

10 gedachtes over “met zijn bokkepoot tot in uwen slokdarm”

  1. De laatste keer dat ik Humo gekocht heb, zat ik nog in het middelbaar. De Humo’s die ik daarna toch nog in mijn handen heb gekregen, bevestigden –wat mij betreft althans– bovenstaande uitspraak.

  2. welke vermetele vermaledijde vol etterende puberpuisten zittende mainstream kuddeschaap dat liever zijn eigen stront vreet omdat de humo zegt dat het hip is dan zijn hersenen (indien deze nog bestaan en bovenal indien deze nog functioneren) te gebruiken om zelf zijn beeldvorming van deze naar de verdoemenis gepropagandeerde klotewereld te construeren, leest nu de fukking humo????
    dumpen dat onnozel blaadje!
    😀

  3. Ik lees iedere week de Humo. Omdat het het enige tijdschrift is waar ik iedere week minstens 1 interessant artikel of interview in vind. Ik ben nochtans geen puistenpuber.

    Des gouts et des couleurs, lieve mensen.

    Maar het is de laatste tijd wel heel erg in om te kakken op humo, me dunkt.
    En ik ga mij daar niet aan ergeren,neen. Ik ga alleen zeggen: als ge’t beter kunt, maakt dan zelf een boekske.

  4. @ i.: right-o. Ik zelfs abo op Humo. OK, ze zijn soms wat platter dan vroegere jaren, maar wat is het alternatief? Alles van tinternet halen?

  5. Ik had tot voor kort ook een humo-abo. Afgesloten op Werchter in -euhm- ietwat bedenkelijke toestand en dan heel verrast geweest toen drie weken later iedere dinsdag een boekske in de bus viel. Maar bon, ik heb er van genoten, het is nu afgelopen en ik had wegens verhuis niet verlengd. En ja hoor, we sluiten zo snel mogelijk een nieuw af, en deze keer nuchter en bewust. Lezen op internet is inderdaad geen alternatief. en de P-magazine ook niet.

    Leve den Umo! Awoert Tinternet!

  6. Humo is (was) goed om eens op het toilet te zitten en Uw drollen zonder moeite naar buiten te krijgen. (Van het lachen. – Vooral met PDW.)
    Sinds een tijdje heb ik de formulea doorgekregen (kijk maar naar de laatste cover, alweer) en koop ik maar in dat opzicht (om te lachen, en om eens goed te kunnen sch**ten) (af en toe )de P-Magazine. Jawel.
    Als U échte informatie wil hebben dan lees je gewoon ‘The Economist’. Of tinternet.

  7. *ff doorbomen*
    Er zijn geen opiniebladen meer in België. Zoals De Standaard dat voeger was – je kon er voor of tegen zijn maar een Manu Ruys of een Maurice De Wilde of een Frans Verleyen , dat waren nog eens journalisten! Thats’s the point, alles is verkocht aan de commercie. Niemand neemt (of durft) nog een standpunt in te nemen en alles gaat mee met de wind. Neen,hoor. Het gaat hem over welk laatste liefje een politieker mee neukt. Alsof me dat een barst kan schelen.

  8. Ondertussen gaan we wel lekker naar de kloten door beleidsmensen die geen ballen aan hun lijf hebbben en absoluut geen beleidsvisie op lange termijn hebben. En dan vraagt een mens zich af waarom het bruine gespuis verder blijft successen boeken. We geven ze gewoon de pap in de mond!

  9. Njah, even verduidelijken, toen ik een jonge, puberende opstandeling was, lang lang geleden, was dinsdag vaak het hoogtepunt van de week (tenzij er zaterdag fuif van de chiro-meisjes was). De nieuwe humo, de nieuwe kama, de nieuwe cowboy henk, een lichtvoetig artikeltje of twee,… fantastisch, een mens zat er begod op te wachten. Maar helaas, Kama is passé, Cowboy Henk te oud, pdw schrijft niet meer voor Humo, en je ziet alle grappen en grollen van 5 km ver aankomen. En wat blijft er dan over, elke week een paar hooguit middelmatige artikeltjes en om de maand een interview met Roos Van Acker. Neen, dan sluit ik me met veel plezier bij Huug aan ( IF, and I said IF, i was gay, hij kon me krijgen), The Economist is fantastisch, goed geschreven, informerend, af en toe echt grappig, en je neemt er de soms wat te economisch-liberale commentaren met plezier bij. Jajaja, het hoogtepunt van de week heeft zich ondertussen naar de vrijdag verlegd.
    En neen, ik wil echt geen flamefest starten, en neen, ik wil de Trolls niet voederen, maar ik sluit me wel bij Huug aan dat de trent van “fastfood” informatie, van “cafe-praat-in-politieke talkshows”, van breng je boodschap over in 15 seconden, en laat alle nuancering vallen, allessinds te linken valt aan de opkomst van het bruine gespuis. Wat nu oorzaak en gevolg is, is aan anderen om uit te maken. (Misschien wachten tot The Economist hier ooit es een artikel over brengt.)

Reacties zijn gesloten.