Wat wij hebben gemist: de insider-adresjes in London. We zijn totaal onvoorbereid vertrokken. We hadden London al een paar keer bezocht, en dachten dat ons verblijf te kort zou zijn geweest om naar specifieke dingen op zoek te gaan. Dus hebben we maar zwaar de toerist uitgehangen.
Ons hotel (Inverness Court Hotel) bevond zich ergens te Bayswater (Inverness Terrace, vlak bij Queensway). Nog nooit zo een kleine hotelkamer gehad. De gang was net zo breed als de deur. Op die gang, achter de eerste deur, ging de ‘kleerkast’ schuil: een smalle ruimte in de muur, waar vier kleerhangers aan een stalen buisje hingen, en net breed genoeg om, na wat gewring, onze valies in te passen. Ernaast een tweede deur, met daarin de badkamer, waar je net met twee personen in kon. Dan kwam je uit de gang, en viel je over de bedden. Letterlijk. De bedden stonden tegen de muur geplakt, met aan slechts één zijde wel twintig centimeter afstand tussen muur en bed, en tussen de twee bedden een nachtkastje van wel veertig centimeter breed. Niet dat we veel van die kamer hebben gezien.
Vrijdagavond vertrokken, ’s nachts rond drie uur in ons bed gesukkeld (tijden in CET), de volgende dag rond 8-9 uur er terug uit. Te voet naar Oxford Street (kleren!), langs Hyde Park, naar Charing Cross Road (boeken!), en Covent Garden (eten!). Toen was het plots vijf uur (pm), hebben we een dagticket (4.75pond) voor de metro gekocht, en zijn we naar Harrods gereden. De buit afgeladen in het hotel, een restaurantje gezocht in Soho, en vandaar beslist toch maar eens naar Buttler’s Wharf te gaan. Millenium Bridge, langs de Thames, en iets na een uur (am) kwamen we bij London Bridge aangewandeld. De laatste bus hadden we net gemist, de Underground was al een half uur dicht. Geen zin in een taxi, hebben we toch een 24h bus gevonden, een Subway Replacement Line, die ons van London Bridge naar Earl’s Court bracht (more fun than a roller coaster). Vandaar te voet, via Kensington, etc naar Bayswater. In bed om 3u30.
Eruit om 8-9 uur. Op ’t gemak door Hyde Park, naar Albert Hall, iets gezocht om te ontbijten en een half uur daarna te lunchen, te voet naar Harrods (waarvan we wisten dat het op zondag gesloten was), terug naar het hotel, op de bus wachten,naar huis, om 1u30 in bed. Heerlijk.
Bevindingen:
- De CDs zijn goedkoper via Internet, tenzij je waarschijnlijk de juiste adressen hebt.
- Veel en goede koffie gedronken. De minst geslaagde kwam van Pret a Manger.
- Volgende keer Ronnie Scott’s overwegen, of een ander goed adres vinden. In mei komt Mike Stern (kwijl).
- Na middernacht valt er (bijna) niks meer te beleven, tenzij in clubs, of tenzij je weet waar naartoe.
- Busdrivers are madmen. Maar wel fun! De nachtbus van London Bridge naar Earl’s Court, op de bovenverdieping, helemaal vooraan, is een aanrader! Gillen en lachen.
Straks naar City2: de Fnac (wegens withdrawal symptoms –dank u voor de tips), en een cadeautje-uit-London voor Henri halen. Hm.