Mits ene dichterlijke overdrijving, was ik tegen de middag nat tot op mijn onderbroek. Tegen beter weten in, zijn we vanochtend dan toch maar naar de stad vertrokken, deels als troost omdat we de sneeuw letterlijk zagen wegsmelten voor de zon, en ik Henri had beloofd dat we vanochtend er nogmaals met de slee zouden op uit trekken, en deels omdat ik naar een paar CDs op zoek was in de Fnac (1 op drie gevonden, de andere waren nog niet uitgebracht alhier).
Pokkeweer dus –bijna kloteweer, maar gezien dat van dat nat onderbroek een dichterlijke overdrijving was, ging de vlieger hier niet op. Maar door dat pokkeweer, én omdat de Vooruit gesloten was voor een Studio Brussel dinges, en ik daardoor danig ontstemd was (hierdoor tot afwijken van mijn stilaan naar autisme neigende routine werd gedwongen), ben ik vergeten te gaan bezoeken wat ik wou bezoeken: de fototentoonstelling in de Minard –hoewel: was de Minard überhaupt open op het moment dat ik er (drie keer) passeerde. Een fototentoonstelling (hottentottententententoonstelling) die gisteren om 18u30 werd geopend, en waar ik graag had willen bijzijn (bij die opening), maar daar helaas toe werd verhinderd. Ik geraak er nog wel.
Niet dat de tocht geheel onvruchtbaar was, want zie, uit de Fnac heb ik meegebracht:
- La Mala Educación
- Thunderbirds: 4 x 2 DVDs, afleveringen 1 t.e.m. 32 voor amper 4 x 8 EUR. Excitement is GO! Adventure is GO! Danger is GO! Thunderbirds are GO!
- Een iPod Mini. Geruime tijd geleden heeft Tessa mijn ‘original‘ iPod afgepakt (omdat ze over en weer pendelt naar het UZ), maar ik kon het niet meer uithouden, op de trein, zonder muziek. Nu nog deftige earphones.
Ne mens is ook nooit content.
tento van tali is idd niet constant open: eigenlijk enkel bij voorstellingen kan je in de wondermooie foyer binnen en er even genieten van wat foto’s
kwestie dat je niet tevergeefs in deze kou voor een gesloten deur staat 🙂
tot een volgende meet&greet in de Minard.