Shame is een zeer goede film, en The Tall Man is veel beter dan u zou denken, net zoals Sound of My Voice . De rest moet ge zelf maar weten, maar die drie zijn alvast de moeite waard! Gaat dat zien.
- Vile / Taylor Sheridan / 2011
De regisseur heeft getracht meer zinloze martelingen in één film te steken dan in zes afleveringen van Saw. Weinig geloofwaardig, en oh zo doorzichtig. - Truth or Die / Robert Heath / 2012
Een misverstand, het was allemaal een misverstand. Onderhoudende film met een aantal wendingen en een einde dat u niet had zien aankomen –al ligt het in de verwachtingen. - Men in Black 3 / Barry Sonnenfeld / 2012
Grmpf. Één van de betere films uit de MiB franchise. Maar als Tommy Lee Jones niet begint op te letten, gaat zijn gezicht wegsmelten zoals de was van een Tussaudpop die te dicht bij de verlichting staat. - Hemel / Sacha Polak / 2012
Bon, ik snap er niet veel van, van de film. Ik vond hem heel mooi, dat wel, over een meisje dat verloren loopt in deze (en haar eigen) wereld. In het Deens titelde dat als volgt: Filmdebutant sætter fokus på selvdestruktiv sex. Mooie acteerprestatie van Hannah Hoekstra. - Shame / Steve McQueen / 2011
Die vorige film van Steve McQueen (niet te verwarren met de acteur), Hunger, was ook al zo’n schitterende film. Shame toont –op synoptisch niveau– grote gelijkenissen met de film hierboven, Hemel. Beide films gaan over eenzaamheid, destructieve seks, en mensen die helemaal verloren lopen in de wereld. De film van McQueen is een stylistisch pareltje, heel doordringend, beklijvend, en voorzien van een prachtige soundtrack. De pijn en de tragiek druipt van het scherm (nee, dat is geen woordspeling). Verlies u trouwens maar niet in de gehypte seks, we zijn geen Amerikanen die een paar blote borsten op het strand als nude beach gaan omschrijven. Alles wat getoond wordt is heel functioneel, en ook wel mooi (amai, dat lichaam van hoofdacteur Michael Fassbender), maar vooral tragisch. Fassbender speelde ook al Bobby Sands in Hunger, en speelt ook mee in de nieuwe van McQueen, Twelve Years a Slave (voorzien voor 2013). - The Tall Man / Pascal Laugier / 2012
Ik had weinig verwachtingen. Hoewel Jessica Biel heel aangenaam is om naar te kijken, staan haar films meestal niet garant voor het betere werk. In deze film acteert ze evenwel zeer goed, en de regisseur slaagt er probleemloos in om te kijker vol vertwijfeling heen en weer te laten slingeren tussen sympathie en afkeer. Beslist de moeite waard om te bekijken. (Laugier is de man van de intrigerende en goed gemaakte horrorfilm Martyrs.) - Code 37 / Jakob Verbruggen / 2011
Bof. We hebben veel te lang moeten wachten op die ontknoping met al die idiote flashbacks en de verwarringen. Good riddance, en kunnen we nu met de serie verdergaan alstublieft? - Sound of My Voice / Zal Batmanglij / 2011
Erg interessante en boeiende film, die de kijker vol twijfels en raadsels achterlaat –op een goede manier. Komt Maggie uit de toekomst? Is Peter een gelover? Heeft Lorna gelijk? - Prometheus / Ridley Scott / 2012
Prometheus is zo’n gigantische déjà vu. Alle elementen uit de Aliens franchise lijken er wel gebundeld, en dat maakt het meteen tegelijkertijd een goede film en een bijzonder slechte kopie van het origineel. Michael Fassbender speelt fantastisch als de android David (cfr Ash uit de eerste Alien film; het is maar één van de ontelbare verwijzingen naar de eerdere films). Zeer mooie fotografie, en een mooie soundtrack van Marc Streitenfeld. - Chained / Jennifer Chambers Lynch / 2012
Een jongen wordt ‘bij toeval’ gekidnapt door een seriemoordenaar terwijl die zijn moeder ontvoert, misbruikt en doodt, en groeit op bij zijn kidnapper. De regisseur brengt de spanning in die relatie en de uiteindelijke keuze van de jongeman heel mooi in beeld –al wordt het op het einde een beetje voorspelbaar. Niettemin een goede film. - Don’t Be Afraid of the Dark / Troy Nixey / 2010
Een remake van de gelijknamige film uit 1973, die ik bijna niet verder had bekeken door het wel bijzonder lelijke en saaie begin. De rest van de film is evenwel aannemelijk (nu ja) voorgesteld, en gaat niet echt vervelen. Ik had eigenlijk graag ook ter referentie het origineel uit 1973 gezien. Met dingske, Katie Holmes, en geproduceerd en scenariobewerkt door Guillermo del Toro.
(films vorige maand)