Die zomerhete dagen waartegen geen afkoeling vermag, dat doet mij denken aan mijn werk in Brussel, twee jaar (of zo, I’m not counting) geleden. Toen de temperatuur *in* de bureaus de 30 graden overschreed, mochten wij naar huis. Tijdens de zomer leek iedereen wel een thermometer op zak te hebben, maar er was een officiële, waarmee in de vertrekken werd rondgegaan om de opmars van de warmte in de gaten te houden.
“La canicule!”, verzuchtte men met een nauwelijks verholen glimlachje, dra gevolgd door een “it’s time to go home folks” over het aankondigingssysteem. Eén enkele keer werd het gevolgd door een “don’t bother to come in tomorrow.” Dat waren nog eens tijden.
vrees dat het bij ons vandaag ook niet te harden geweest zal zijn op bureau (zeker niet op bovenste verdiep, onder het plat dak) zo zonder airco. Gelukkig kon ik genieten van de start van mijn 2 maanden deeltijds werk en vluchtten wij deze middag richting kust alwaar het heerlijk toeven was met 26°C en een licht briesje (en gewoonweg bijna warm zeewater!).