Dawn of Midi: First

Een kleine maand geleden contacteerde Aakaash, de bassist van Dawn of Midi mij met de vraag of ik niet eens naar hun cd wou luisteren –en er achteraf iets over schrijven natuurlijk. Dawn of Midi –ik had nog nooit eerder van de groep of van de muzikanten gehoord– is een collectief dat bestaat uit de Pakistaanse percussionist Qasim Naqvi, de Indiase contrabassist Aakaash Israni en de Marokkaanse pianist Amino Belyamani. Een beetje rondzoeken op google leerde mij dat ze hun debuut over de helft van het jazzminnende internet hebben verspreid, wat een strategisch goede zet is om naamsbekendheid te verwerven. Downbeat kende hen drie (op vijf) sterren toe, wat behoorlijk, maar niet opmerkelijk is. Het album, First, werd gereleased bij Accretions.

Elke track op het album werd telkens in één take opgenomen, zonder verdere overdubbing, en werd grotendeels (zo wordt beweerd) geïmproviseerd. De muziek komt vaak rustig op de luisteraar af, diversifieert, dialogeert, en komt uiteindelijk vaak opnieuw netjes bijeen. Dit is geen wild om zich heen slaande free jazz, maar een beheerst, voorzichtig aftastende en nimmer bruskerende soundtrack. Elk instrument neemt een beslissende plaats in; de piano biedt een rode draad doorheen het verhaal, de bas weerlegt, en de drum vult aan.

Dit debuut is heel gebalanceerd, en het lijkt me fascinerend om deze groep live aan het werk te zien. Op de cd komt de interactie tussen de groepsleden reeds duidelijk over; de weidse muziek geeft nooit de indruk uiteen te drijven maar klit samen door een eigenlijk onverwachte coherentie. Uitkijken dus naar een tweede album of een live concert om te zien of de belofte van dit debuut verder kan worden ingelost.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=VkB26kCC2Xg&hl=en_US&fs=1&]

Dawn of Midi, First. Te koop bij Instant Jazz, via iTunes of mogelijks ook amazon.