Tot daar aan toe dat mensen een beetje bang zijn van zaken en toestanden waar ze niks van af (willen) weten, of dat nu om mensen, exotisch fruit of apple macintoshes gaat. Maar als ze u dan nog belemmeren uw werk (beter) te doen onder het mom van “it’s bound to cause problems, so you’ll have to take it back home. Tonight.“, dan gaat het wat mij betreft toch iets te ver.
Och, wat haalt het uit. De terugweg had amusement in ’t verschiet, en thuis ging ik samen met Henri brood maken. Van pizzadeeg. Gisteren hadden we immers samen pizza gemaakt (wreed eenvoudig), en we waren tot de ontdekking gekomen dat de pizza-bodem nogal op brood geleek. Vandaag gingen we dus testen of we er ook effectief brood van konden maken. (Test geslaagd! Super-mals brood. Recept: 300gr bloem, 150ml water, 20gr gist, 4 eetlepels olijfolie, 45 minuten laten rijzen, neerslaan, een kwartierke laten narijzen, en in 25min op 200 graden bakken.)
In het naar huis rijden kwam ik in een lichte sneeuwstorm terecht (tussen Aalst en Erpe-Mere), alwaar ik (helaas voor hen) drie oenders op elkaar heb zien knallen, omdat geen van hen de ander wou laten voorgaan.
Wonder boven wonder kwamen ze alledrie zonder al te veel brokken op de pechstrook terecht, zodat er van verkeershinder niet echt sprake was. Of toch op die kortstondige vertraging na voor de ‘getuigen’ van het incident.
In Gent was er van de sneeuw geen spoor meer te zien.