Mijn ciabatta werd goed onthaald. Al vond ik het heel eigenaardig dat er geen olijfolie in hoorde, en dat het basisdeeg geen zuurdesem was. En het eindresultaat zag er ook niet uit zoals een ciabatta; je zou denken dat daar een heleboel vouwen e.d. bij komt te kijken, maar niets van dat alles. Gewoon het deeg op een bakplaat leggen, en 20min in de oven.
Er ging wel een tamelijk lange rijstijd aan vooraf: zo’n vier-vijf uur in totaal, en ondertussen elk uur het deeg ’terugslaan’. Wreed amusant, ook al voor Henri, die telkens met zijn kleine vuistjes op zo’n deeg-en-luchtzak mocht knokken.
(Voor een authentieker recept een beetje rondgezocht op google, en dit recept lijkt er al meer op, en ook dit hier.)