Het is niet meer voor mij, zo’n marathonfilmzittingen. Enfin, misschien wel, maar ik loop een beetje te gestresseerd om er echt van te kunnen genieten. Dus zijn we gisteren rond 16u –na zes uur cinemazalen dus– huiswaarts getrokken. Even gestopt in de Greenway voor een (gigantische) portie (vegetarische) ratatouille –een berg rijst en daar bovenop een dikke schep (of twee) groentensaus, wat me liet terugdenken aan de rijst-met-gehakt-met-sambal maaltijd die ze begin jaren 90 in de resto van de Overpoort serveerden.
Voor de rest heb ik mij thuis in bed gesmeten, mij ogen gesloten, naar Phileine zegt sorry gekeken, naar Bones, naar Topmodel (waar de jury dringend iets over fotografie moet leren), en bij Undercover Lover (de eerste keer dat ik daar iets van zag) in Tessa’s armen (ze was tijdens Topmodel thuisgekomen) in slaap ben gevallen.
Slechts één film vandaag, en als ik straks terug thuis ben weet ik u over die van gisteren nog even te onderhouden. En al heb ik er maar drie gezien, ze behoorden in elk geval tot de betere van het festival!