eenheid door verscheidenheid

Het BNRFestival leek gisteren wel een beknopte samenvatting van zowat alles wat er op de Gentse Feesten is te horen. Het begon met de ‘echte’ jazz van Chroma, die evenwel al gauw evolueerde naar pop. Want Chroma bracht een hele resem ‘featuring’ artiesten mee, zo kondigde Henk Rijckaert aan. De groep speelde eigenlijk al in gewijzigde bezetting, met Quartier ipv Schumacher op vibrafoon en marimba, en met Kummert ipv Badenhorst op klarinet –geen nood, u krijgt ze in augustus nog te horen tijdens Jazz in ’t Park. (En niet dat we te klagen hebben over Quartier of Kummert hoor.) Maar dan kwamen daar ook nog eens Peter Schneider (percussie), Tuur Florizoone (accordeon) én Geike Arnaert (zang) op het podium. Laatstvernoemde kampte met licht vestimentaire problemen waar we *ahem* zeer discreet naast keken. Arnaert had dan ook een spectaculair mooi kleed/topje aan, met een open rug (en een niet meteen volledig gesloten zijkant).

Tijdens het volgende concert leek het wel even Polé Polé op het BNRFestival –al had ik even daarvoor Richard Bona eerder met Jaco Pastorius vergeleken. Maar bon, er zat sfeer in de keet, en al werd het concert meermaals onderbroken om aan kleine technische mankementjes te verhelpen, de sfeer kon niet stuk. Uitmuntend.

Cristina Branco bracht fado –dat hadden we dit jaar nog niet gehad. Na twee opeenvolgende jaren Mariza –en vorig jaar zelfs Madredeus– was dit een erm… interessante afwisseling. Een beetje te melancholisch naar mijn zin, maar perfecte luistermuziek. Ideaal om bij te werken. Of te lezen. En u mag zelf kiezen wat ik heb gedaan.

Spanning alom: zou Willy DeVille de fouten van Sly herhalen? The Mink DeVille Band startte alvast zonder de zanger –en wij hielden ons hart vast– maar kijk, de intro was nog niet goed voorbij, of daar stond Willy al op de planken. Had ik het woord ambiance al gebruikt? En sfeer? De tent ging compleet uit de bol.

Dit was zonder enige twijfel de meest verscheiden, en mogelijks daarom ook de meest geslaagde dag van het tweede deel van het BNRFestival.

Een gedachte over “eenheid door verscheidenheid”

Reacties zijn gesloten.