Lange tijd ben ik fan geweest van Herman De Coninck –ik heb de man zelfs ontmoet. Dat was vóór ik Tom Lanoye leerde kennen, ergens in het vijfde middelbaar, en de teksten van De Coninck eindelijk zo puberaal bleken als ze eigenlijk waren. Al was ik destijds dermate aangetrokken tot poëzie dat ik mijn poëtica heb overgedaan. Lanoye bracht ik mee in de les, toen de leraar Nederlands, in een wanhopige poging modern over te komen, zijn leerlingen had uitgedaagd ook eens met wat hedendaagsere poëzie af te komen. Hedendaagser dan wat er in onze bloemlezing van de Nederlandse poëzie te lezen was, althans. (Ik ben er nu niet uit welk boek het juist was. Ik kijk het vanavond na.)
Dus ik bracht Bagger mee, en In de piste, waaruit ik een drie-vier gedichten mocht voorlezen. “Dat kan natuurlijk maar bezwaarlijk poëzie genoemd worden”, was de repliek van die leraar. “Die Lanoye zou maar beter iets anders doen dan schrijven.” Ach, het is ondertussen een boutade geworden.
Een van mijn favoriete Nederlandstalige dichters is François Haverschmidt, u beter bekend onder zijn pseudoniem Piet Paaltjens. Internet is Paaltjens genegen, want zowat al zijn gedichten –waaronder de Immortellen en de Tijgerlelies— kan u online lezen via de site van Laurens Janszoon Coster. Over Aan Rika ben ik altijd al heel enthousiast geweest.
En een van mijn lievelingsgedichten is zonder twijfel Alone van Edgar Allan Poe.
As others were–I have not seen
As others saw–I could not bring
My passions from a common spring.
From the same source I have not taken
My sorrow; I could not awaken
My heart to joy at the same tone;
And all I lov’d, I lov’d alone.
Then–in my childhood–in the dawn
Of a most stormy life–was drawn
From ev’ry depth of good and ill
The mystery which binds me still:
From the torrent, or the fountain,
From the red cliff of the mountain,
From the sun that ’round me roll’d
In its autumn tint of gold–
From the lightning in the sky
As it pass’d me flying by–
From the thunder and the storm
And the cloud that took the form
(When the rest of Heaven was blue)
Of a demon in my view.
(De dag is nog lang, nietwaar.)
Bedankt voor de tip! Piet Paaltjens was
schoon!!!
maar de coninck is niet puberaal hoor, eenvoud is niet altijd gelijk aan oppervlakkigheid. less is more bij de coninck. hoe hij met niks alles kan oproepen.