- Ex / Thomas Blondeau / 2006 / **(*)
Een auteur om in het oog te houden. In het begin dacht ik te moeten schrijven “dit boek is zo slecht dat het goed is” (zuigt u daar maar eens een puntje aan), maar ik moet toegeven dat er goede elementen en een mooie evolutie in zit. - The Black Dahlia / James Ellroy / 1987 / *(*)
Absoluut niet mijn ding. Veel te langdradig, probeert te hard als ‘authentiek’ over te komen. Aangenaam ‘alternatief’ (eigenlijk: origineel) einde, maar ik vond de recente verfilming beter. En dat was dan al niet meteen een van De Palma’s hoogvliegers. Geen Ellroy meer voor mij, dank u. - Het verleden / Alan Pauls / 2003 / 0
Dit onding werd –ik dacht in DM Uitgelezen– aangeprezen als het beste van het Spaanse taalgebied sinds Schaduw van de Wind. Maar wat een driestuiverroman. De schrijver van deze rommel heeft waarschijnlijk een nog niet verwerkte relatie achter de rug, die hij meende in dit boek te moeten uitschrijven. Het zit vol nodeloze complexiteit en een schier eindeloze reeks herhalingen. Net voor de helft had ik het bijna finaal dichtgeklapt, maar ik heb het dan toch maar naast het toilet gelegd, en diagonaal uitgelezen. (Nog goed dat ik er niet van geconstipeerd raakte.)
0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)
(boeken vorige maand)
Als iets wordt aangeprezen als het beste sinds Schaduw van de wind , weet ik wel. Los van het feit dat dat nogal een sloganeske vergelijking is, vind ik Schaduw van de wind kut met peren.
Net als Eva vond ik Schaduw van de Wind euh… niet echt te pruimen, maar het boek van Pauls heeft er niks mee te maken. En ik vond het w